İndiki şagirdlərdən xəbərim yoxdur, amma bizim məktəb illərimizdə 12-14 yaşımızdan etibarən xatirə dəftərləri tutmaq olduqca dəb idi. Bəzən çantamızda 2, hətta 3 xatirə dəftəri ilə evə gələrdik :) Xatirə dəftərini yazmaq böyük ritual idi bizim üçün. Xüsusi qələmlər, flomasterlər, "nakleykalar", Mahsun Kırmızıgülün, Özcan Denizin, Seda Sayanın, Sibel Canın, Muazzez Ersoyun, Ebru Gündeşin, Songül Karlının (sadəcə o illərdən adını və şəkillərini bilirəm, kim olduğu haqqında məlumatım yoxdu :D) böyük ölçülü və "nakleykalı" şəkilləri və s. və i. Qiymətini əzbər bilsək də, məktəbin həyətində balaca kardon qutu qoyub satan əmilərdən, xalalardan "Əmi/xala bu "nakleykalar" neçəyədir?" sualını soruşardıq. Çox vaxt pulumuz olmaz, sadəcə şəkillərə baxar, hansı təzə gəlib, hansından bizdə var məsələlərini müzakirə eliyib geri qaytarardıq. Sonra lavaş turşuları, alçaların dəb olmadığı, qalmur meyvə sayılmadığı vaxtlarda nubarlıq alçaları alardıq onlardan.....
"Onun sevgi məktubları" Qənirə Paşayevanın epistolyar janrda yazdığı romandır.. Düzdü o qədər də güclü yazı deyil.. Amma əsərdə tanınmış insanların maraqlı sevgi hekayələri, o cümlədən, məşhurların əsərlərindən götürülmüş sitatları, aforizmləri, şeirlər və s. yer alıb. Kitab ilk səhifəsindən son səhifəsinə kimi sevgidən bəhs edir... Sevgi, sevgi, sevgi.. və qarşılıqsız... Özüm isə əsərdən yadda qalan cümlələri deyil, məhşurların dediklərini seçib yazdım.. ***** Ə g ə r ölüm ayağında birc ə k ə lm ə dem ə y ə zamanım olsa, “s ə ni sevir ə m” dey ə rdim v ə birc ə an da düşünm ə zdim ki, axı s ə n onsuzda bunu bilirs ə n. Q.Q.Markes *** İlk m ə h ə bb ə t inqilab kimidi: sakitc ə sürüb ged ə n h ə yat bir anda darmadağın olur. İ.S.Turgenev *** Rüzgar at ə ş üçün n ə ys ə , ayrılıq da m ə h ə bb ə t üçün odur. Kiçik bir eşqi, sevgini
Xeyal qurmaq ne qeder asandi... Gozunu yumursan ve hemin anda olmaq istediyin yerdesen.. wagirdsense telebesen, telebesense ixtisasin uzre mutexessis, belke valideynsen, ya ag gelinlikdesen, ya da xeyalinda ag infiniti surursen, ne bilim ve saire.. ve saire.. ne coxdu xeyallar.. arzular.. Gozunu acdigin zamansa xeyallardan tam ferqli bir dunya, real heyatin seninle oynadigi surpriz oyunlar, olmaq istediyinden ferqli oluwuna bes ne demeli!? Bezen arzularina, xeyallarina o qeder inanirsan ki, reallawmagini o qeder isteyirsen ki ozunu oldugundan ferqli prizmada, mehz gormek istediyin yerde olduguna inandirirsan.. bes neticeler? onlardami insanlarin isteyine uygun reqs edir? onlarin ritmi axi insanin caldigi ile eyni olmadi hec vaxt.. Amma belke de her wey cox sade idi.. Xeyal qurmaqdan da sade.. Bir hedef idi secilmiwdi. Meqsedli idi, eziyyetli idi, belke de zamani idi.. O zaman ki onu daha bir zamana calawdirmaqla omurden bir ili bir gun kimi kecirmek ucun idi her wey. Belke de muveqqeti...
Comments
Post a Comment