from the corner of the world

.. yazıya necə başlayacağımı bilmirəm heç. çünki bu günki yazım 2010-cu il üçün son fikirlərim olacaq.. tamamliə öz özümlə qaldığım bir vaxtlarda fikir axınına məruz oluram... onu özümdən uzaqlaşdırmağın ən asan yolu.. cümlələr.. bir gün gələcək və bu olanların hamısı unudulacaq sözünü özümüzə hakim kəsib yaşayırıq! insanlardan, yenə hamımız bir birimizdən nələrsə gözdəyir və hətta tələb belə eliyirik.. insanlığın ən son həddi haradır görəsən? nəsə bunu fikirləşirəm... son 3 günü düşüncələrimin bir yerə toplanmasından narahatam.. halbuki insanlarin çoxu "fikrini toplamaq" üçün bir kənara çəkilirlər.. mənim fikirlərimin gətirəcəyi SON-dan özüm də qorxuram.. və düşünürəm.. düşünürəm ki, uzatmağın mənası varmı? amma qorxular hakim kəsilir mənə.. prinsipdi elediyim? istəmirəm!! mənim qorxularim hamısı qalsa 2010-da, bu ilin dekabrinda yarandığı kimi elə son günüdə də özünü yetirməsə 2011-ə nə olar.. ÖZÜMÜ axtarışa çıxmaq qərarına gəlmişəm.. elə bu deqiqə o qərarı aldım. harda iti

Qaraqanın ən çox sevdiyim mahnılarından biri - "Qar yağır"... Məni gizlət doğmalardan onlar ən çox sevgimi gəmirənlərdi.. Məni gizlət hər kəsdən, məni ən az axtaranlar itirənlərdi.. (mövzunun adına clic eliyərək yukleye bilərsiz)

..bu qış günü nədir səni mənə xatırladan.. sənin kimi tək deyiləm axı!?.. Sənin həzin nəğməni də sevirəm mən, ləpələrində duyuram.. qəmli notlar.. şiddətində əzizdi hirsli dalğalarla çalırsan.. qəzəbli akkordlar.. sonsuz göstərirsən özünü sonlu olduğunu bilə bilə.. insanlardan çox uzaqda.. sən sevənləri gözləyərək üşüyürsən tək tənha.. "yalnız günəşli gündəmi!?" düşünürsən bəlkə də.. xırda ləpələri çevrilərək nəhəng dalğalara çırpılırsan.. qayaları incidərək çığırırsan.. üsyankarsan dəniz... Gələcəyəm. . .

Həzin musiqi kimidir ömür.. çalır.. çalır.. sanki hər not bir təqvim, ya da bir fəsil.. düşündürür, bəzən ağladır, bəzən güldürür.. ayırır, birləşdirir.. sevgilər çoxalır, azalır.. insalar hələ.. dəyişdikcə dəyişir.. görüşdükcə başqalaşır.. musiqi isə durmadan çalır.. çalır.. yeni səhifələri açılır.. nələrin olacağını bilmədən.. atdığın atdımların boşa ya yola çıxacağını bilmədən.. ömür uzandıqca musiqinin ritmi də dəyişir.. bəzən daha forte, bəzən piano çalır.. çalır.. hər yaşa dolduqca yeniliklərin kəşfi və geridə qoyduqlarımızın darıxdırdığı o sonsuz həsrət.. hansı ki geri qayıtması qeyi mümkündu.. olacaqlara olmayan çarələrin olması üçün çarpışma reallığı.. musiqinin həzin yeri, kövrək yeri.. çalır.. çalır.. bir gün yorulacaq barmaqlar bitəcək not.. musiqi dayanacaq.. hələki çalır.. çalır.. Hardasan məni anlayan harda!?.. gözləyirəm...

Я не знаю себя без тебя, Без тебя все равно без себя, Я не мыслю себя без тебя, Так храни же себя для меня! (15.09.2010) Хочу чтоб все часы на свете остановились, и мир был только для нас двоих... (29.09.2010) Дорогая, посмотри на небо... Видишь звезды? Прислушайся, каждая из них шепчет о том, как я Тебя Люблю! (18.10.2010) Любить тебя я вечно буду: Сегодня, завтра и всегда! Минуты нашы не забуду, Не забуть и ты меня! (3.11.2010) Солнышка светит ярко, Кошки мурчат лениво, Доброе утро зайка, Боже, ты как красива! (3.11.2010) Знаешь где я? Ниже, ниже, ниже.. Зачем ты ищешь меня в телефоне? Ниже.. Да не здесь я. Я в сердце у тебя! (9.11.2010) Телефон передо мною, Я ж не знаю, что писать... Как же хочется, милая Мне тебя поцеловать.. (16.11.2010) Я с ума сойду этой ночью, Без тебя я совсем не могу! Солнушко, я скучаю очень, Я тебя сильно-сильно люблю... (1.12.2010)