from the corner of the world

İndiyə kimi yadımdadı o gün... 4cü kursu bitirirdim. Patok yoldaşım zəng elədi.. "28 maya getmə orda aləm qarışıb bir birinə...." Düzü heç o tərəflərdə işim də yox idi amma qəribə təşvişə düşdüm. Tez TV-ə tərəf qaçdım. Xəbərlərə hələ var idi. Kanalları durmadan çevirirdim.. Bütün tanıdıqlarıma və o tərəfə gedə bilmə ehtimalı olanlara zəng elədim xəbər elədim.. TV hələ də susurdu... Və nəhayet... Diktor həyəcanla xəbəri verəyə başladı.. "Azərbaycan Dövlət Neft Akademiyasındakı terror aktı... Şəxsiyyəti məlum olmayan biri.. atəş açılaraq.. deyirlər ki..... Axtarışlar davam edir..." və sair.. Tutulub qalmışdım.. Heç nə dərk eləmirdim. Yavaşca qalxdım, universitetə getdim.. insanların üzünə baxdım hamıda kədər.. havada onda yadımdadı tutqun idi.. Çoxsu yaşıdım olan tələbələr.. Müəllimlər.. Təzə gəlin.. Qatıq satan.. nə diyəsən bunu törədib, özünü öldürən o vicdansıza!!? heç bir sözə layıq olmayan, o cür asan ölümə layiq olmayan insan adını daşısa da zərrəcə insan olma

Pozulmayan qanunlar... İnsanlar tərəfindən əsasi qoyulan və bütün dünyanın əhalisi tərfindən qəbul edilən aksiomlar.. hansi ki biz dünyanı dərk edəndə onu elə bildik, bu dünyanı tərk edəndə də elə biləcəyik.. Hətta bizdən sonra da bu belə qalacaq... Amma hərdən istər istəməz bu aksiyomları pozmaq fikri gəlir mənə.. axı nə üçün ayin 33-ü yoxdu, ya da həftənin 8-ci günü.. mən 1 dəqiqədə 61-ci saniəni gözləyirəm hərdən, 1gündə 25-ci saatı... rast gəlməyəcəyimi bilə bilə 1 əsrin 101-ci ilini axtarıram tarixdə.. Mendeleyevin cədvəlində axtardıqlarımı da tapmadığım üçün əlavələr eləmək istədim.. Amma mən alim deyiləm axı, alınmadı.. Əşşiii, heç pozulmayan aksiomları da pozmağa gücüm yoxdu.. Deyəsən heç həvəsim də.. Fikirdi də gəldi özüyçün.. :) My thoughts lost...

Qız köçəri quşdu deyib atalarımız... Gəlir və gedir... Amma mən bununla razı ola bilmədim bu dəfə.. Axı necə razı ola bilərdim!? Quşların uçmağı kimə təsir edir ki, kimin gözü dolur axı onları yola salanda!? Ya da kim xeyir dua verir quşlara köç edəndə!? Kim quşa xına yaxır, toy eliyir? Həm də axı quş qayıdır yenidən... bahar olunca dönmürmü evinə!? ...Bəs köçəri qız!? Neçə il valideynlərinin qurduğu yuvada "bala" olur və sonda özü hansısa bir yuvada "bala"ya ana olmaqçun bir ömürlük gedir... və geri dönmür... qonaq olur sadəcə. Vağzalı sədaları altında suzlur ağ gəlinlikdə valideynlərinin ovcundan göz yaşları ilə.. xoşbəxt olmaq ucun.. "köçəri quş" olmamaq üçün.. Özünə ömürlük yuva qurmaq üçün.. XOŞBƏXT OL BACIM!!! 23.04.2011

Yağışı öp, Nə vaxtsa mənə ehtiyacın olsa.. Yağışı öp.. Nə vaxtsa mən səndən lap uzaqlarda olsam.. Əgər özünü və ruhunu Bu böyük dünyada kimsəsiz və tək hiss etsən Yağışı öp.. və.. sübhün gəlməsini gözlə mənim kimi.. mənimlə birlikdə.. Biz eyni səmanın altındayıq, uzaqlarda olsaq belə.. ..və gecələr mənimçün də sənsiz boş.. darıxdırıcı.. qorxuludu.. Bu boşluğu, qorxunu birlikdə keçək gecənin içindən.. Əl-ələ verək gecələrdə də.. Əgər hiss etməsən hərarətimi, Bax göyün üzünə və Yağışı öp.. O da damla-damla süzüləcək üzündə.. Saçlarını oxşayacaq mənim kimi.. Qorxuların çəkiləcək.. Gəcənin zülməti üşütməyəcək səni.. Beləcə gecə keçəcək.. Dan yeri söküləcək.. Əgər sən hiss etsən ki, sübhə qədər gözləmək çətin olacaq.. Ürəyin daralacaq.. Sadəcə.. Öp yağışı... Yağışı öp... P.S. Yağışlı bir gündə SƏNİ düşünərək yazdım...

Nəyə görəsə Avropa ölkələri bu müsabiqəyə olduqca böyük önəm verirlər.. Niyəsini hələ araşdırmağa vaxtım olmuyub düzü. Çünki, bu yarışmanı izləməyə başladığım vaxtdan aprel-may ayları həmişə məşqul oluram, digər vaxtlarda da yadıma düşmür ki, bu səbəblərə özüm üçün aydınlıq gətirim. Bir onu bilirəm ki, Eurovisiona qatilan hər bir ölkə əslində çox gözəl bilir ki, bu məhz siyasi yarışmadır. Elə olmasa idi, musiqi bütün sərhədləri aşır prinsipi olsaydı Azərbaycandan düşmən Ermənistana səs vermək mümkün olardı (yaxşı ki bu mümkün deyil!!). Ya da hər dəfə Türkiyədən gözlədiyimiz ən yüksək göstərici və həmçinin bizim onlara verdiyimiz ən yüksək göstərici.. Qarşılıqlı dostluq prinsipi.. :) 2008 - Samir&Elnur, 2009 - Aysel&Arash, 2010 - Safura, 2011 - Eldar&Nigar.. bu bizim, Azərbaycanın Avropanın ən məşhur yarışmasındakı tarixidir. Düzü necə olur bilmirəm, bu qısa zaman ərzində elə də pis nəticələr gösətrməmişik. İndi burda da siyasi mövqenin, yoxsa həqiqətən də Azərbaycan musiqis

Düzü insan anlayışı onsuz da həmişə mürəkkəb olub.. Amma keçmiş vaxtlarda elə idi ki, insanların iç aləmlərini, onların daxildə nə düşündüklərini əslində elə də bilmək olmurdu.. Müasir zaman isə tamam fərqlidi. Bloglar, forumlar və s. bu kimi virtual məkanlar insanların daxili aləmlərini, onların əslində nə düşündüklərini və necə düşündüklərini göstərir.. Mən insanlara baxdıqca anlaşılmaz hisslər keçirirəm... Necə ola bilər ki, bir insan içində bu qədər neqativ hisslər daşıya bilər... və usanıb bezmədən, utanıb çəkinmədən elə bu istiqamətdə yaza.. yaza.. yaza.. Necə deyim, adtəim üzrə google-dan azəri bloglarin axtarışını verdim... mənə maraqlıdı gənclərin düşüncə tərzləri və daxili aləmi.. Nə yalan danışım çox vaxt təəccüb işərisindəki təəssüflə oxuyuram yazıları.. Dəfələrlə əsəbləşdiyim də olur, bəyənib oxucusu olduğum da... Hal hazırda bu yazının əmələ gəlməsinə səbəb isə bir "tupoy" fikirli bloggerin "tupoy" yazısı oldu (ifadəmə gösrə üzr istəyirəm).. nə bilim..

Qapım şiddətlə döyülür... arzuolunmaz qonağı nə qova bilməyə güçüm çatır, nə də içəri dəvət etməyə istəyim.. Qərarımın qərarsızlığını yaşayan qorxunc dəhşətlər içində dinləyirəm qapının arxasından gələn hənirtini... nə qədər hədələyici, kinayəli, ikrah dolu hənirtilər eşidirəm.. nə edim!? necə qovum məndən əks tərəfdə duran və mənə, həyatıma təzyiq gösətərən o hədəni!? təsirimin güçünə bələdəm, sadəcə ammalar içində ilan tək qıvrılır, qıvrılıram... Qapı isə hey şiddətlə döyülür... qışqırır ki, aç qapını aç!! Mənəm ayrılıq....! *** Ayrılık kapıyı çalıyor açma Biraz daha düşün zamanımız var.. Ne günler yaşadık bak sayfa-sayfa Seninle yazılmış romanımız var... Gönül kapısından hemen uçma dur! Selamsız vedasız böyle kaçma dur! Bilinmez yerlere yelken açma dur! Seninle mutluluk limanımız var... Bir anda yokuşa çevirme düzü Darqınlık bir aşkın tadı ve tuzu Hatırla Tanrıya verdiyin sözü Ayrılmak yok diye yeminimiz var...

Növbəti səfər idi... Bu dəfə daha fərqli idi, çünki bu qocaman dünyada tamamilə tək qalmişdim... özüm ilə baş-başa idim... Uşaqlıq arzum... doğurdan da gerçəkləşdi... Səfərlərdə görüşərik :) FOTOLAR:

Nəyin sevdim bu yazığın.. Nəyin sevdim bu yazığın!? Uzağın, vəfasızın... Hardasan!? Hardasan!? Harda.... Əzizim Fellini k/f, soundtrack, Cavidan Novruzov

Müəllif italyan küçə rəssamı Kenny Randomun əsərlərində əsas qəhrəman pişiyi ilə gəzən şən və sirli personajin kölgəsidir... Bu bəlkə elə onun özüdür!? ..nə bilmək olar? :) Küçə rəssamı kölgələri güldürür...

Ənböyük dövlətim - Düşüncəm... Ən yaxın həmdəmim - Lal gecəm... Ən əziz düşmənim - İnsan... Ən ülvi pənahım - ALLAH...

Yeni bir səssizliyə qərq olub beynim... Düşüncələr tuğyan edir, bulanir ürəyim qasırğadan sonrakı üfunət qoxusuna... Ola biləcəyindən artıq ola bilməyəcəyini unudursan ara bir... İstəyirsən, tələb edirsən əlini tutum.. buraxmayım.. mənsə sənin hisslərinə kölə, qul... qorxularin arxasında gizlənə gizlənə bənd çəkirəm dənizimə, hər tufandan sonra coşub dağıtmasın ürək evimi.. İncikliklə dolu əqrəblər... Sənnənmi gileyli, mənnənmi acıqlı!? ..bizdənmi danişir hər taqqıltı!? bacarmadim ömrüm boyunca kəskin olmağı.. boyun əyməməkdə çarəsizəm.. yuxulu gözlər və dumanlı beyinin müşayəti ilə gülərüzlü çöhrənin gecəyə doğru kədər çökmüş kolgəsini çəkdim mən.. bax... Sənin qorxularından ilham aldım... əsər çox eybəcərdi.. :( sükut.... sussssss........

Aleykum Salam. Kim dedi ki yoxlugun hiss olunmadi? Kim dedi ki seni sevmirem? Belke en sevimli sakinlerimdensen? Indi uzaqdasan. Menden uzaqda. . Ancaq men ele qoydugun yerde, qoydugun kimiyem. Hezin dalgalariyla Xezer yuyur yene meni. Bu aralar sema da aydindi. Yagiw da yagmayib senin yoxlugunda. O da senin sevgi dolu baxiwlarinchun darixib. Sinemde ayaq izlerin hele durur. Her gun getdiyin yollarda lepirlerini gorurem yene. Iwe gecikmeyin heyecaniyla mindiyin agzina qeder dolu avtobusdan tutmuw, oteri baxiwlarla nezer yetirdiyin kuchelerim bele seni xatirlayir. Tek seni yox, 3mlnluq ailemi xatirlayiram eslinde. Herenin oz tarixchesi yaddawimdadi. . yola verendi gecelerim dedin. . Sakit,hezindi dedin. Sene gecelerimden behs edim. Daniwim sene sakit gorunen gecenin aktivliyinden. Gozlerini achanda anasinigormeyib,telawla gozyawlarina korpeler var gecelerimde. Heyati dersliklerden oyrenen wagirdler, telebeler var. Pichiltiyla deyilen ewq etiraflari. Ilk toy gecesinin heyecani ile doyune

Bilirəm ki bu yazıçını çox kütlə qəbul eləmir.. Elə mənim özüm də onun "Artuş və Zaur" əsərini oxuduqdan sonra həqiqətən də onu ancaq özü kimi düşünənlərin qəbuledəcəyi qəti qənaətinə gəldim və onu da müəyyənləşdirdim ki mən o yazıçı kimi düşünənlərdən deyiləm.. əsərlərini çox açıq saçıq tərzdə yazan Əli Əkbər vulqar sözlərdən çəkinmədən rahat tərzdə və ifrat şəkildə istifadə edir.. çox qəribə orasıdı ki mən onun yazı üslübunu, bəzi hissələri çıxmaq şərti ilə qələmini bəyənirəm.. Əlimə aldığım ikinci əsəri "Amneziya" oldu.. Kəskin tərzdə, iddihamlarla dolu bir roman.. Qeri adi sonluq.. Amneziya halının gətirə biləcəyi müsbət və mənfiliklər.. əslində heç kimə məsləhət eliyə biləcəyim bir kitab deyil, amma oxumaq istətəyən "oxuma çox maraqsızdır.." da deye bilmərəm.. İnsana müəyyən müddət psixoloji təsir edə biləcək əsər - "Amneziya", Əli Əkbər

Salam Bakı.. Yəqin ki, bu gün yenə zəif günəş işiqlarının şəfəqləri ilə oyanıb bozlara boyanmısan. Baharın ilk təravəti ilə ətirlənib, bürünmüsən buludlara... Səndən məsafələrcə uzaqda olan balaca sakinin bu gün yenə sənin xəyalınla oyandı hövlənak yuxudan.. Yad şəhərin yad səsləri, bütün gecə rahatlığını əlindən alan yeknəsək uğultu... bilirsən nə fikirləşdim, sən doğurdan da çox sakit və üzüyola imişsən... bəlkə də özünü elə göstərirsən, bilmirəm.. Amma sənin haqqında məndə yeni təəssüratlar oyanmağa başlayıb deyəsən.. İndi düşünürəm ki, sənin küləyin də ətirlidi.. hələ yağışın... Onu da ancaq səndə sevmişəmmiş.. Səninlə sevmişəm.. Mən Səni sevmişəm.. Bəlkə də, mənim yoxluğum səni heç maraqlandırmır.. Bəlkə də, hər səhər işə tələsən qızın bir müddət sinəndə iz qoyaraq ora-bura qaçmağı sənə təsir eləmir.. Sənin yoxluğunsa hər dəqiqə hiss olunur.. çünki.. çünki ən xırda detal olan telefon kodu +12 deyil.. Bu sənə yazadığım ilk məktubdu.. Gizlət və heç kimə göstərmə, ikimizin arasın