QAPINI AÇ... MƏNƏM AYRILIQ!

Qapım şiddətlə döyülür... arzuolunmaz qonağı nə qova bilməyə güçüm çatır, nə də içəri dəvət etməyə istəyim.. Qərarımın qərarsızlığını yaşayan qorxunc dəhşətlər içində dinləyirəm qapının arxasından gələn hənirtini... nə qədər hədələyici, kinayəli, ikrah dolu hənirtilər eşidirəm.. nə edim!? necə qovum məndən əks tərəfdə duran və mənə, həyatıma təzyiq gösətərən o hədəni!? təsirimin güçünə bələdəm, sadəcə ammalar içində ilan tək qıvrılır, qıvrılıram...
Qapı isə hey şiddətlə döyülür... qışqırır ki, aç qapını aç!! Mənəm ayrılıq....!

***

Ayrılık kapıyı çalıyor açma
Biraz daha düşün zamanımız var..
Ne günler yaşadık bak sayfa-sayfa
Seninle yazılmış romanımız var...

Gönül kapısından hemen uçma dur!
Selamsız vedasız böyle kaçma dur!
Bilinmez yerlere yelken açma dur!
Seninle mutluluk limanımız var...

Bir anda yokuşa çevirme düzü
Darqınlık bir aşkın tadı ve tuzu
Hatırla Tanrıya verdiyin sözü
Ayrılmak yok diye yeminimiz var...

Comments

Popular posts from this blog

ONUN SEVGİ MƏKTUBLARI

"NORVEÇ MEŞƏSİ" - Haruki Murakami

XATİRƏLƏR... XATİRƏLƏR... :)