from the corner of the world

Ev xanımı statusunu aldıqdan sonra özümə bəzi qadağalar qoymuşam, məsələn, ağlaşma türk seriallarına baxmamaq kimi. Amma keçənlərdə bu sözümün üstündə durmadım. Yaxşı ki də durmadım, çünki, tarixi faktlar qarşısında susub qalmışdım və suallaım var idi. Ən birinci sualım isə o oldu ki, ağız dolusu qardaş Türkiyə dediyimiz ölkədən nəsə öyrənə bilmişikmi heç olmaya? Ataların bir sözü var, deyir "Qonşu qonşuya baxar özünü oda yaxar." Biz ancaq bunu iki blok o tərəf qonşularımıza edə bilərik vəssalam. Amma tarix oxuyaq, siyasət öyrənək, yox atam balası, bunlar bizlik deyil. Ən azından böyük bir kütlə üçün deyil (indidən qeyd edim ki, mən istisna olan müəyyən kiçik faiz cəmiyyətimizi nəzərdə tutmayacağam bu yazıda). Bizim siyasi biliklərimiz çayxanada hər şeyi massonların bir də "yevreylərin" boynuna atıb əsas məqamda isə "sənə lazımdı? bir tikə çörək pulu qazanırsan. başıvı aşağı sal yoxsa o da əldən gedər" cümləsindən qırağa getmir.. çox təəssüflər. Keçirəm

.."Əhməd haradadır?" kinosunda Ceyrana baxandan sonra kamazın yük daşınan hissəsində getmək həvəsi .."Bizim Cəbiş müəllim" kinosunda Tanya ilə Makedona baxandan sonra dama çıxmaq istəyi .."Şərikli çörək" kinosunda Vaqifə baxandan sonra İçərişəhərdə balaca da olsa bir evə sahib olmaq arzusu .."Liftçi qız" kinosunda Laləni çəkən rəssama baxandan sonra rəssam olmaq niyyəti .."Mələklər şəhəri" kinosunda Meg Rayana baxandan sonra velosipeddə əllərimi yana açıb küləyə qarşı sürət ehtirası .."Koko do Şanel" kinosundan sonra daha zövqlə və səliqəli geyinmə diqqəti ..adını unutduğum, musiqisini xatırlamadığın hansısa müğənninin klipinə baxdıqdan sonra qatar yolunun üstü ilə xeyli yol getmək fikri və s. və s. və s. və s. . . . ilə ;) ..to be continued, but not sure :)