from the corner of the world

Mənim və məndən yaşca böyüklərin hamısı kiril əlifbası ilə oxuya bilir. Ona görə ki, mənim məktəbə getdiyim ildən etibarən dövlətin qərarı ilə latın qrafikasına keçid edildi. Boş yerə bizə keçid dövrününü uşaqları demirlər ki :) hər şeyin keçidini biz görmüşük. Bəlkə də ona görədir bu qədər qəribə olmağımız, özümüzə yer tapa bilməməyimiz, lap dərinə getsəm travmalı olmağımız. Kim bilir.. bəlkə həqiqətən də buna görədir.  Mənə kitab sevgisini evimzdə o zamanlar mənə çox hündür gələn kitab rəfindəki sıra ilə səliqə ilə düzülmüş kitablar aşılıyıb. O kitablar ki hamısı kiril əlifbası ilə yazılmışdı. Əlimə ilk ciddi bədii kitabımı alanda (adı "Bağışlanmaz səhv" idi) 4cü sinifdə oxuyurdum. "Başımdan böyük" kitablara maraq göstərirdim. Odu budu kitab sevgim heç zaman azalmayıb, əksinə. Bu qədər girişi yazmaqda məqsədim sovet dövrününü kitablarından yazmaqdı əslində, çünki bir kitab rəfi dolusu olan kitablarımızın əksər hissəsi o dövrün tələbinə uyğun sovet qoxulu kit

Mənə hərdən elə gəlir ki aprel ayı həmişə hadisələrlə dolu olur. Fərqi yoxdu, pis ya yaxsı, dünyada və ya ölkə daxilində, özümdə və ya ətrafda.. Fərq eləmir sadəcə hadisələr çix olur və bir birini tez tez əvəzləyir. Ona görə çatdırmıram elə bil ki yaşamağa (gülməli çıxdı bu fraza amma pozmadım). Son günlərdi özümü yenə birtəhər hiss edirəm amma bu aprelin yox, artıq may ayının boynuna düşən məsələlərdi. Apreldə isə 2il aradan sonra yenidən işdə öz kreslomda oturub beynəlxalq münasibətlərin çox cüzi bir qismini öz işimiz öhdəliyində həll etməyə başladım. Sanki heç o qədər zaman keçməyib və mən həmişə elə burda, bu komputer qarşında oturmuşam. Həyatım monoton keçmir ən azından. İçimdəki boşluq isə heç nə ilə dolmur.. I pretend about everything. Necə deyərlər özümü artistliyə qoyuram. :)  Kitablara gəldikdə isə, aprel ayında kitab oxuma siyahımı doldura bilmədim. Aprelin əvvəlində Vüsalə Məmmədovanın "Əsirlik düşərgəsi" kitabını aldım, imzalı. O qədər ağır kitabdır ki i