from the corner of the world

 Heç özünüzə sual vermisiniz ki, bu axtarışlar nə zaman bitəcək? Bu özünə dönüş, bu özünü axtarış, səhvlərdən çıxarılan dərslər? Nə zaman son tapacaq yalançı gülüşlərin, özün olmayan sifətin arxasında gizlənmələr? Yaxşı olmadığın halda "yaxşıyam" cavabların, etmək istəmədiyin, özünü məcbur hiss etdiyin hadisələr qarşısında səsini çıxarmayıb hər birinə razılıq verməyin... Nə zaman bitəcək? Nə zaman özünü özün kimi göstərəcəksən ətrafındakılara? Nə zaman əsl mənin baş qaldıracaq içindən, utanmadan, çəkinmədən, qorxmadan? Axı nə zaman səsini çıxaracaq ruhun? Nə zaman deyəcək "heey mən burdayam, gör məni, dinlə məni.."?  Nə zaman iki həyatın birləşib tək olacaq, daxilindəki dünyanla yaşadığın real həyatın nə zaman bir birindən üz çevirməyəcək və hərəsi bir tərəfə çəkişdirməyəcək səni? Heç bunları düşünmüsüz?...  Heç özününzə sual vemisiniz ki nə üçün bu qədər yorğunsuz? Nə üçün bu qədər həyatdan qopmuş və hər kəsin dediyi ilə razılaşacaq qədər cılızlaşmısınız öz gözünüz

əgər sən olsaydın hər şey fərqli olardı.. mən fərqli olardım, onlar fərqli olardı mahnılar fərqli çalardı bizim üçün ayrılıqları fərqli anlayardıq. itirənlərin itkisini fərqli hiss edər, özümüzü isə heç kəsdən fərqli hiss etməzdik... başqalarından fərqimiz olmazdı gənc yaşımızda başqalarından fərqli yalandan güclü göstərməzdik özümü... əgər sən olsaydın, gözlərimiz bu qədər uzağa baxmazdı.. bəlkə heç bu qədər içimizə də qapanmaz, bu qədər tez böyüməz bu qədər yol azmazdıq, itirməzdik özümüzü.. əgər sən olsaydın azılan yollardan da qayıtmaq asan olardı.. qayıtmağa yol olardı.. ləkəsiz olardı.. əgər sən olsaydın,  səni tanıyardıq... dərdlərini dinləyər, sirdaş olardıq bəlkə. bəlkə də heç olmazdıq.. amma əgər sən olsaydın hər şey fərqli olardı ürək fərqli döyünər, qayğılar az olardı. bəlkə də çox olardı, amma ki sən olsaydın, daha az görünərdi dağlar təpə olardı dalğa ləpə oladı.. varlığın ovudardı, sığalın sağaldardı.. əgər sən olsaydın hər şey fərqli olardı... əgər sən olsaydın, kaş ki

5 aylıq fasilədən sonra nəhayət ki, yeni yazımı yazmaq gəldi ürəyimdən... İnsanın həyatında bir məqam olur ki bu sadəcə durğunluq, depresiya, dərinə enmə, özü ilə, daxili ilə başbaşa qalmaqla keçir.. Məncə məhz bu məqam insanı bir az daha kamilliyə və özünü tanımaya gətirib çıxarır. Bu həmin məqamdır ki, insan həyatındakı səhvlərdən və başına gələnlərdən nəticə çıxarır. Lakin bunu hər insan görə bilirmi?  2020-ci ili qarşılayanda nələrsə həmişəki kimi getmirdi, xatirlayıram. Əslində ətrafımda hər şey var idi, istədiyim və başqasının belə arzulardığı hər şey, amma hiss edirdim, bu o deyildi, bu olmaq istədiyim və daxilimin rahatlıq verdiyi məqam, an deyildi, bu bayram bayram deyildi.. Mənsə həmin gün saat 00:00-da başıma gələcək hər şey üçün badə belə qaldırmışdım :)  sanki hər şeydən qabaqcadan xəbərdar idim. Sanki yeni pandemiyanın sağlığına içirdim :D  Bəli, artıq yarım il keçib ki, 2020-ci ili necə keçirdiyimizi ümumdünya olaraq dərk edə bilmirik. Yaxınını itirənlər, xəstəlikdən qo

3 günə sığdırdıq Kiyevə olan səyahəti. Beynəlxalq dildə desək "business trip" olsa da şəhərin maraqlı və əsas görməli yerlərini gəzə bildik. Kiyev haqqında təssüratlarım isə tam şəkildə aşağıdakılardır: Havası təmiz şəhərdir.. Yamyaşıl şəhərdir.. Dnepr çayı sahili şəhərdir.. Qədim şəhərdir.. Cavan şəhərdir.. Rəngbərəng şəhərdir.. Ruhu olan şəhərdir.. Problemləri olsa qayğısını buraxa bilən şəhərdir.. Sabahlara inanan şəhərdir.. Keçmişi unutmayan şəhərdir.. Tarixini qoruyan şəhərdir.. Gözəl qızlarla dolu şəhərdir.. Azad şəhərdir.. Avropanı və Soveti özndə birləşdirən şəhərdir.. ..şəhərdir mənim şəhərimdən fərqli, çox fərqli. səfərlərdə görüşərik....

Avqustun gedişi ilə yay da düşdü yola. Qızmar keçməyən, ömrümün ən sərin və küləkli yayı.. Yayılmayan yayı.. Bu ay bir tərəfdən çox gec, bir tərəfdən çox tez keçdi. Yalan demiyim, keçən aydan nə çox asan, nə də çox çətin oldu. Avqustun sonu etibarı ilə həyatımın hüzün ayı başlayır.. Qaçıb gizlənmək istədiyim, səs söz eşitmək istəmədiyim payız gəlir.. Çoxu az edib avqust ayımdan yazıram: 3 il əvvəl əlimə aldığım Amin Maalofun Afrikalı Leo əsərini oxuyub bitirdim O olmadan onlu olanları oldurduq... Dörd kitab bitirdim:                 Afrikalı Leo - Amin Maalouf                Kalbin Temizse Hikayen Mutlu Biter - Hakan Mengüç                Şeker Portakalı - J.V.Vasconcelos                On dakika otuz sekkiz saniye - Elif Şafak Kitabxanama üç kitab əlavə etdim (oxuduqlarımdan son üç kitab) İşdən ezamiyyətə göndərildim sentyabr ayında, səfər var.. İllərdir gözlədiyim eyni ailədən iki nəfərin xeyir işində iştirak etdim ürəkdən Bütün yay boyu həvəslə gö

Bu gün Onun doğum günüdür... Yanımızda olsa idi 64cü ilini qeyd edəcəkdik. Yanımda olsa idi onun yaşa dolmağını izləyəcəkdim. Və əminəm ki yanımızda olsa idi çox şey indiki kimi olmayacaqdı... Onu itirdikdən sonra hər il amma hər il düşünürəm görəsən bu il ona nə alardım və artıq 6ci ildir ki ona xəyali hədiyyəmi verirəm. Əlimdə isə iki dənə qızıl güldən başqa heç nə yoxdu. Gül dükanına girib iki dənə gül dedikdə, satıcının cüt alırsız? deyib başa düşərcəsinə gülləri seçməyi qədər aydındır hər şey.. Sən yoxsan mama.. Ürəyimdə qaysaq bağlamayan və həmişə özümü axtarmağımın yeganə və tək səbəbkarı sənsən. Yox sənə səndən şikayət eləmək ya da nə bilim təqsirləndirmək fikrim yoxdur.. sadəcə fiziki olaraq sənə toxuna bilməməyimin acısını daşıyıram içimdə. hər zaman.. Hər il mamanın doğum gününə bir musiqi həsr edirəm, bu il isə bir kitab olsun xatirə. Şeker portakalı olsun.. ordakı Zeze mən olum və mama, səni itirməklə böyüyüm..

Bu kitabı düz 3 ilə bitirdim desəm heç də yanılmaram :) Məsələ onun maraqsız olmağında və ya qəliz yazılmasında deyil. Çox maraqlı və olduqca oxunaqlı kitabdır. Sadəcə bəxtinə 3 il oxumaq yazılıbmış yəqin. Əsərin qəhrəmanı gəzgin olub Granadada doğulub Romada yaşlanıb Tunisə qaıydan Həsən kimi o da Türkiyədən sifariş olunub Amerikada oxunub amma Bakıda bitib. Əsər 14cü əsrdə yaşamış Həsənin uşaqlığından yaşaya yaşaya gördüklərindən, yaşadıqlarından bəhs edir. Maraqlı yazılış dili, məlumatlarla dolu səhifələri, insanı o dövrə, keçmiş əsrlərə aparan hadisələri Maaloufun yazı üslubudur. Çünki onun "Səmərqənd" əsəri də Afrikalı Leo kimi eyni  təəssürat oyatmışdı məndə.  Bir məsələ də var ki, son zamanlar əsərlərin sonluqlarına birmənalı yanaşa bilmirəm. Sanki nələrisə yarımçıq hiss edirəm, sanki əsərin sonluğu gözlədiyim kimi tamamlanmır. Yəni şərt deyil məzmun baxımından mən düşündüyüm kimi bitsin, amma maraqlı əsərlər sadə və ürəksıxıcı sonluqla bitəndə mən birtəhər oluram

İyul ayımı başqa cür xatırlamıram.. məktəb vaxtı fizikanı yalnız qiymət üçün oxuyan, Şəmiyyə müəlimənin başa saldığı dərsləri başa düşməyib, sadəcə əzbərləyən mən, bu ay fizika oxudum, özdə başa düşərək və istəyərək.. hələ də mütaliələrimə və axtarışlarıma davam edirəm düzü.. Kvant fizikası, hardan necə qarşıma çıxdı bilmirəm. O qədər şeyləri açır ki insanın qarşısında onun ola da bilər və olmaya da bilərləri məni özünə maqnit kimi çəkir. Frekansım onda cəmlənir. Alfa dalğama keçirəm və bu qəbildən daha neçə sözlər.  İyul ayında yenə özümü axtarışla məşğul oldum, amma digər aylara baxanda əldə etdiyim bir şey var. Axtarışın xəritəsini çəkdim.. bəli, artıq bilirəm səbəbim nədir, fərqindəyəm və bu məni qismən rahatladır. İyul ayımı necə keçirtdim sualını qısaca aşağıdakı kimi cavablandıracağam: ..tamamilə zamanımı işə bir də evə sərf etmişəm. ..ondan sonra isə kvant məlumatlarına :) ..ailəmlə maraqlı zaman keçirmişəm, Lahıca getmişəm və Amerikadan qayıdandan

Bu gün iyun haqqında pafoslu cümlələr yazmaq istəyərdim bəlkə, amma nəsə bunu etmə həvəsim və istəyim yoxdur. İyun ayı mən gənc ikən mənim sevgilimin doğum gününün ayı idi :) onu mənə gətirən, mənə duyğulu sözlər yazdıran, ürəyimin başqa cür döyünməyinə səbəb olan ay idi. Nəsə dəyişib? Əslində heç nə dəyişmiyib, özümdən başqa.. Əlbəttə yenə mənim sevgilimin, hətta həyat yoldaşımın ad gününü qeyd etdik. Amma və sadəcə indi o doğum günü ikimizin baş-başa qeyd etdiyimiz bir tarixdən çox ailə və geniş şəkildə qeyd olunur, romantik görüşlər və hazırlıqlar yerini, onun sevdiyi salatı düzəltməyə verib. Bəli, bəli.. Ailə məişət məsələləri. :) Bəs sevgi? O isə necə var elə qalır, şəraitin dəyişməyindən asılı olmayaraq... Nə isə bir az çox romantik mövzulara daldıq sanki.. Qısası iyun ayı mənə nələr verdi.. Bu ay mənim üçün səhhətimlə və yenə də daxili aləmimlə mübarizə apardığım qəribə və baş açmadığım ay idi. Hətta 30 günün içinə qəfil planlanmış səyahətimizi də daxil edə bildik. Ümu

Səyahət etmək hər zaman maraqlıdır. Dəfələrlə haqqında eşitdiyin şəhərləri gəzmək, o ölkə barəsində, əhalisi, ab-havası, adət-ənənəsi, tək kəlmə ilə hər şeyi haqqında sənə çox şey deyir. Ona görə boş yerə çox oxuyan yox, çox gəzən bilər deməyiblər. Ümumiyyətlə, insanın təsəvvüründə canlandırdıqlarını öz gözləri ilə görməsi və bunun necə təəssürat yaradacağını əvvəlcədən müəyyən etmək olmur.  Bu dəfə bizim səfərimiz isə uzun oldu Bakı-Tibilisi-Batumi-Trabzon və eyni marşurutla geri qayıdış. Maşınla çıxdığımız kiçik səyahət mənə çox şeydən, ölkələrarası mədəniyyət fərqindən, müşahidə etdiyim yüzlərlə xırda hadislərdən və daha nələrdən nələrdən danışdı. Əslində o qədər çox təəssüratım var ki. İndi isə həm xatirimdən çıxmasın, aylar illər sonra yenidən xatırlamağım üçün gün-gün səyahətim haqqında yazmaq istəyirəm. WARNING: Yazının uzun olma ehtimalı var :D Hər şey mənim balaca balımın vizasını almaqla başladı. Türkiyəyə getmək üçün ona viza aldıq və qayıdan başı Azərbaycana dax