30 APREL, 2009 ADNA - MƏNİM XATİRİMDƏ...


İndiyə kimi yadımdadı o gün... 4cü kursu bitirirdim. Patok yoldaşım zəng elədi.. "28 maya getmə orda aləm qarışıb bir birinə...." Düzü heç o tərəflərdə işim də yox idi amma qəribə təşvişə düşdüm. Tez TV-ə tərəf qaçdım. Xəbərlərə hələ var idi. Kanalları durmadan çevirirdim.. Bütün tanıdıqlarıma və o tərəfə gedə bilmə ehtimalı olanlara zəng elədim xəbər elədim.. TV hələ də susurdu... Və nəhayet... Diktor həyəcanla xəbəri verəyə başladı.. "Azərbaycan Dövlət Neft Akademiyasındakı terror aktı... Şəxsiyyəti məlum olmayan biri.. atəş açılaraq.. deyirlər ki..... Axtarışlar davam edir..." və sair.. Tutulub qalmışdım.. Heç nə dərk eləmirdim. Yavaşca qalxdım, universitetə getdim.. insanların üzünə baxdım hamıda kədər.. havada onda yadımdadı tutqun idi.. Çoxsu yaşıdım olan tələbələr.. Müəllimlər.. Təzə gəlin.. Qatıq satan.. nə diyəsən bunu törədib, özünü öldürən o vicdansıza!!? heç bir sözə layıq olmayan, o cür asan ölümə layiq olmayan insan adını daşısa da zərrəcə insan olmayana!?Təqribən 2-3gün sonra ADNA tərəfindən yolum düşdü... Divarlada minlərlə yazılar var idi.. Sükut var idi o yekə binanin görünüşündə... Özünü və təhsil verdiyi tələbələrini qoruya bilmdiyi üçün o da tutqun və yazıq görünürdü... yalnız yazılar danışırdı orda.. hamının gözündəkiləri oxumaq bəs eliyərdi.......indi o gündən düz 2 il keçir. heç kim və heç nə unudulmuyub. hər şey dünən kimi xatirim(iz)dədi.... Ölüm insanı harda haqlayacaq heç kim bilmir.. hətta ən təhlükəsiz yer hesab olunan təhsil ocaqları belə həmin qanlı gündən sonra uzun müddət qorxu ocağında çevrildi bir növ...ALLAH bütün ölənlərə rəhmət eləsin! AMİN!

 P.S.  bu yazını 1 il sonra, yəni ADNA-da baş verən terrorun 3cü il dönümündə yazıram.. elə də çox zaman deyil bu terrorun baş verməsi amma nədənsə dövlət"İMİZ" bizə bunu untdurmaq istəyir.. O vaxt video qoymuşdum bu mövzuya amma artıq o videonu youtube-den siliblər göründüyü kimi.. istədim yığışdırım videonun qalığını amma əlim gəlmədi. Əvəzinə digər video paylaşacağam..

Əksər xəbərlərdə  xatırlanmayan bu terror aktında vəfat edənlərin anılmasına da icazə verilmədi...!! Sözün bitdiyi yer.. MƏNİM ARTIQ "VƏTƏNİM" DEYƏ BİLƏCƏYİM BİR YER YOXDU... Təəssüf.... (30.04.2012)






Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ONUN SEVGİ MƏKTUBLARI

Image
"Onun sevgi məktubları" Qənirə Paşayevanın epistolyar janrda yazdığı romandır.. Düzdü o qədər də güclü yazı deyil.. Amma əsərdə tanınmış insanların maraqlı sevgi hekayələri, o cümlədən, məşhurların əsərlərindən götürülmüş sitatları, aforizmləri, şeirlər və s. yer alıb. Kitab ilk səhifəsindən son səhifəsinə kimi sevgidən bəhs edir... Sevgi, sevgi, sevgi.. və qarşılıqsız... Özüm isə əsərdən yadda qalan cümlələri deyil, məhşurların dediklərini seçib yazdım.. ***** Ə g ə r ölüm ayağında birc ə k ə lm ə dem ə y ə zamanım olsa, “s ə ni sevir ə m” dey ə rdim v ə birc ə an da düşünm ə zdim ki, axı s ə n onsuzda bunu bilirs ə n. Q.Q.Markes *** İlk m ə h ə bb ə t inqilab kimidi: sakitc ə sürüb ged ə n h ə yat bir anda darmadağın olur. İ.S.Turgenev *** Rüzgar at ə ş üçün n ə ys ə , ayrılıq da m ə h ə bb ə t üçün odur. Kiçik bir eşqi, sevgini
Davamı..

"NORVEÇ MEŞƏSİ" - Haruki Murakami

Image
NƏŞR HAQQINDA: Haruki Murakaminin bir çox əsərlərini rus-dilində kitab mağazalarında görmüşdüm. Ona görə də Azərbaycan dilində "Norveç meşəsi"nin nəşr olunduğunu eşidəndə tərəddüd etmədən aldım. Əsər haqqında çox şey danışmaq olar.. Kitabın annotasiyasına azad seks tələbləri və s. bu kimi fikirlər yazıldığında əslində nələrdən bəhs edəcəyini başa düşmürdüm.. Düzdü bilirdim ki, açıq və intim səhnələr olacaq ve var idi de. Amma hiss olunu ki, Murakami bunu "vecsiz" yazıb. Yeni annotasiyaya sadəcə elə fikirlər yazmağın nə qədər doğru olub olmadığını başa düşmədim.. Və ona görə də kitabı oxuduğum üz qabığını qoymadım şəkilə.. ƏSƏR HAQQINDA: Əsərdən belə bir cümlə oxudum: "Hamının oxuduğu kitabları oxuyanda, adam hamı kimi düşünür. Ancaq bəsit, geridə qalmış adamlar belə eləyir. Ağıllı adam belə eləməz." Halbuki, bu əsərin özü də  bestsellerdi. Əsəri özlüyümdə bir neçə hissəyə böldüm.. Əvvəlini Selincerin "Covdarlıqda uçurundan qoruyan" əsə
Davamı..

XATİRƏLƏR... XATİRƏLƏR... :)

Image
İndiki şagirdlərdən xəbərim yoxdur, amma bizim məktəb illərimizdə 12-14 yaşımızdan etibarən xatirə dəftərləri tutmaq olduqca dəb idi. Bəzən çantamızda 2, hətta 3 xatirə dəftəri ilə evə gələrdik :)  Xatirə dəftərini yazmaq böyük ritual idi bizim üçün. Xüsusi qələmlər, flomasterlər, "nakleykalar", Mahsun Kırmızıgülün, Özcan Denizin, Seda Sayanın, Sibel Canın, Muazzez Ersoyun, Ebru Gündeşin, Songül Karlının (sadəcə o illərdən adını və şəkillərini bilirəm, kim olduğu haqqında məlumatım yoxdu :D) böyük ölçülü və "nakleykalı" şəkilləri və s. və i.  Qiymətini əzbər bilsək də, məktəbin həyətində balaca kardon qutu qoyub satan əmilərdən, xalalardan "Əmi/xala bu "nakleykalar" neçəyədir?" sualını soruşardıq. Çox vaxt pulumuz olmaz, sadəcə şəkillərə baxar, hansı təzə gəlib, hansından bizdə var məsələlərini müzakirə eliyib geri qaytarardıq. Sonra lavaş turşuları, alçaların dəb olmadığı, qalmur meyvə sayılmadığı vaxtlarda nubarlıq alçaları alardıq onlardan..
Davamı..