İLİN SON YAZISI... (2)

Bu da son yazı... Son fikirlərim 2011 üçün.. Düşünməkdən və yazmaqdan əl çəkimrəm yoo :) Sadəcə bir günün 1 ilə çevrildiyi ana qədərki sondur bu.. O qədər hadisələrin şahidi olmuşam, o qədər dəyişən sifətlər, o qədər "fahişə" ürəklər, yaltaqlar, yaxşılar-pislər nə bilim nələr nələr gördüm ki mən bu ili... 2011 mənu böyütdü.. Həsrətlə yoğurdu xəmirimi, səhv atdımlardan yan qoymadı məni saldı . . . əşşi nə fərqi var..

Köhnə ilin son 24 saatına girdik beləcə...

Mən bu il yaşadıqlarımı bircə bircə yazmaq istəmirəm.. Nə pis nə yaxşı.. Keçən il bu il üçün arzuladıqlarıımın yerinə yetəni də yetməyəni də n saydadı.. Çox şey yaşadığımı bilirəm təkcə.. Təkcə yaşamaqla qalmadım.. Dolu dolu yaşadım.. İnsanları tanıdım və ... və hər şey üçün Allaha şükür edirəm ki, bu ili də valideynlərimlə birlikdə yola salmağı mənə nəsib etdi..

Məndə bir xasiyyət var ki fikirlərim yığılanda, yəni hisslərim çox olanda cümlələri qura bilmirəm.. İndi də vəziyyət eyniylədi =) Ona görə də çox yaza bilmirəm..

Bu ilin sonunu həsrətlə yola salıram və astanasında olan ilin başlanğıcını həsrətlə qarşılayıram.. Mənimçün nə dəyişir? Heç nə.. Təkcə məktubların sonunda 11-i 12 ilə əvəz edəcəyəm.. Və yenə gözləməyə davam edəcəyəm.. Səbr edəcəyəm.. Daha çox çalışacağam.. Məqsədimə çatmaq üçün cəhd edəcəyəm.. Daha daha çox ibadət edəcəyəm.. Daha çox sevəcəyəm.. Daha çox qəzəbli olacağam.. Daha çox nifət edəcəyəm.. Daha çox başa düşəcəyəm.. Daha çox dərk edəcəyəm.. Daha çox inanancağam.. və MƏN bir daha böyüyəcəyəm.. =)

Xeyirli "dahalar"dan danışmaq üzərə YENİ İLİMİZİ təbrik edirəm.. Neçə gözəl yeni illərə.. və ilin son yazılarına...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ONUN SEVGİ MƏKTUBLARI

Image
"Onun sevgi məktubları" Qənirə Paşayevanın epistolyar janrda yazdığı romandır.. Düzdü o qədər də güclü yazı deyil.. Amma əsərdə tanınmış insanların maraqlı sevgi hekayələri, o cümlədən, məşhurların əsərlərindən götürülmüş sitatları, aforizmləri, şeirlər və s. yer alıb. Kitab ilk səhifəsindən son səhifəsinə kimi sevgidən bəhs edir... Sevgi, sevgi, sevgi.. və qarşılıqsız... Özüm isə əsərdən yadda qalan cümlələri deyil, məhşurların dediklərini seçib yazdım.. ***** Ə g ə r ölüm ayağında birc ə k ə lm ə dem ə y ə zamanım olsa, “s ə ni sevir ə m” dey ə rdim v ə birc ə an da düşünm ə zdim ki, axı s ə n onsuzda bunu bilirs ə n. Q.Q.Markes *** İlk m ə h ə bb ə t inqilab kimidi: sakitc ə sürüb ged ə n h ə yat bir anda darmadağın olur. İ.S.Turgenev *** Rüzgar at ə ş üçün n ə ys ə , ayrılıq da m ə h ə bb ə t üçün odur. Kiçik bir eşqi, sevgini
Davamı..

"NORVEÇ MEŞƏSİ" - Haruki Murakami

Image
NƏŞR HAQQINDA: Haruki Murakaminin bir çox əsərlərini rus-dilində kitab mağazalarında görmüşdüm. Ona görə də Azərbaycan dilində "Norveç meşəsi"nin nəşr olunduğunu eşidəndə tərəddüd etmədən aldım. Əsər haqqında çox şey danışmaq olar.. Kitabın annotasiyasına azad seks tələbləri və s. bu kimi fikirlər yazıldığında əslində nələrdən bəhs edəcəyini başa düşmürdüm.. Düzdü bilirdim ki, açıq və intim səhnələr olacaq ve var idi de. Amma hiss olunu ki, Murakami bunu "vecsiz" yazıb. Yeni annotasiyaya sadəcə elə fikirlər yazmağın nə qədər doğru olub olmadığını başa düşmədim.. Və ona görə də kitabı oxuduğum üz qabığını qoymadım şəkilə.. ƏSƏR HAQQINDA: Əsərdən belə bir cümlə oxudum: "Hamının oxuduğu kitabları oxuyanda, adam hamı kimi düşünür. Ancaq bəsit, geridə qalmış adamlar belə eləyir. Ağıllı adam belə eləməz." Halbuki, bu əsərin özü də  bestsellerdi. Əsəri özlüyümdə bir neçə hissəyə böldüm.. Əvvəlini Selincerin "Covdarlıqda uçurundan qoruyan" əsə
Davamı..

XATİRƏLƏR... XATİRƏLƏR... :)

Image
İndiki şagirdlərdən xəbərim yoxdur, amma bizim məktəb illərimizdə 12-14 yaşımızdan etibarən xatirə dəftərləri tutmaq olduqca dəb idi. Bəzən çantamızda 2, hətta 3 xatirə dəftəri ilə evə gələrdik :)  Xatirə dəftərini yazmaq böyük ritual idi bizim üçün. Xüsusi qələmlər, flomasterlər, "nakleykalar", Mahsun Kırmızıgülün, Özcan Denizin, Seda Sayanın, Sibel Canın, Muazzez Ersoyun, Ebru Gündeşin, Songül Karlının (sadəcə o illərdən adını və şəkillərini bilirəm, kim olduğu haqqında məlumatım yoxdu :D) böyük ölçülü və "nakleykalı" şəkilləri və s. və i.  Qiymətini əzbər bilsək də, məktəbin həyətində balaca kardon qutu qoyub satan əmilərdən, xalalardan "Əmi/xala bu "nakleykalar" neçəyədir?" sualını soruşardıq. Çox vaxt pulumuz olmaz, sadəcə şəkillərə baxar, hansı təzə gəlib, hansından bizdə var məsələlərini müzakirə eliyib geri qaytarardıq. Sonra lavaş turşuları, alçaların dəb olmadığı, qalmur meyvə sayılmadığı vaxtlarda nubarlıq alçaları alardıq onlardan..
Davamı..