from the corner of the world

Anama... Sənsizliyin nə olduğunu sətirlərə tökmək üçün mənə güc, çətin günlərin ard-arda düzüldüyü təqvim xatirələri və sənin mənə baxan bir cüt gözlərini əks etdirən şəklin bəsdi... Sənsizlik, Anasızlığın sinonimidi... Anasızlıq isə qapını açıb boş evə girmək, işıqları sənsiz bir bir yandırmaq, səhər tezdən yemək hazır eləmək, gedərkən qoyduqlarını axşam olduğu kimi qarşılamaqdır. Bunlar hamısı anasızlıqdır, Anasızlıq sənsizliyin sinonimidi.. Xəstə olanda özün-özünə əriştə kəsməkdi, Sığalsız, qucaqsız, adını sayıqladığım qızdırmalı günlərdi.. Sənsizlik səni yuxuda görən hər kəsə paxllıq Anasından danışan hər kəsə qibtə Sənə bənzəyən qadınlara heyranlıqdı... Sənsizlik oktyabra nifrət, Sənli keçən günlərin həsrətidir. Sənsizlik çətindir... Həyatdan qorxmaqdı sənsizlik İnadkar olmaq, güclü olmaq daha çox gülməkdir... -sız -siz şəkilçisinin daşıyıcısı olmaq Sənsizliyə bürünüb susmaqdı. Vağzalıdan diksinmək Adın keçən hər şeiri sənə həsr et

Deməli bəzən olur ki, blogun arxivində, komputerimin arxivində, qeydiyyatda olduğum sosial şəbəkələrdəki profillərimin və səhifəmin arxivində, şəkillərimin arxivində, kravatımın altında gizlətdiyim özümçün düzəltdiyim keçmiş günlərimdən yadigar  bir-iki para əşyalarımı saxladığım qutu arxivimdə, dərsliklərimin arxivində, əl yazmalarımın, gündəliyimin arxivində gəzişirəm.. Maraqlı olur.

Payız gəldi, qərib oldu dəniz...  

with photos, without any words... when I lost in loneliness inside,  far from home...

İşə rahat gedirəm. Rahat dediyim oturduğum kimi, formamı dəyişmədən. Həmişə eyni oturacağda, sağ tərəfdə, pəncərənin yanında otururam və heç tərpənmirəm. Fikirlərdən ayılanda bir də baxıram ki, təzə bəy hamamını fırlanır avtobus və dayanacağa çatıram. İşdən rahat gəlmirəm.. pilləkənlərdən aşağı düşdükcə ürəyim sıxılır. Küçəyə çıxıb bir metrodan çıxan tələsik insanlara, bir də başımı qaldırıb səmadakı buludlara baxıram. Boğazımı qəhər incidir hər dəfəsində, uduram... Bu gün də, dünən hiss elədiyim boşluğu hiss elədim. Məni bu anda heç yerdə heç kəs gözləmir düşüncəsi. İflic kimiyəm. Bəlkə də elə deyil? Ruhum ağrıyır. Çarə nədi? Düşürəm kitab mağazasına. Çantam ağırlıq eliyir çiynimə. Hansı kitabı alacağımı hələ dəqiq bilmirəm. Yolboyu düşünmürəm də. Çatıram. Girirəm içəri. Girişdə məni siqnal səsi qarşılayır biubiu. Çantamdakı kitabda barkod qalıb gərəy çıxardım yoxsa bütün mağazalar biubiu ilə qarşılayacaq məni, çantamı axtaracaqlar. İçəri keçmirəm satıcıya baxıram. Oğlan əli ilə

BAŞLAYANDA... Sentyabr gələndən təkcə müasir yazarların əsərlərini oxumuşam. Bura hər növ əsərlər daxildir, tutmuş dedektivindən qurtarmış Qarabağ müharibələrinə kimi. Və sentyabrın son, oktyabrın ilk kitabı olan "Xatirələr üçün təşəkkürlər".. Sesilia Ahernin "P.S. Mən səni sevirəm" əsərini yəqin ki hamımız tanıyırıq. Amma mən o əsəri oxumamışam və oxumayacağam da, çünki kinosuna baxmışam. Kinosuna da baxdığım əsərləri sonradan oxuya bilmirəm, məndə əksi alınır. Kitab oxu, sonra kinoya bax. Nə isə.. Sözüm onda deyil.. HİSSLƏRİMƏ TOXUNDU... "Xatirələr üçün təşəkkürlər"-i bir az ağır əsərlərə keçmək üçün keçid məqsədi ilə oxudum. Son zamanlar özümdən təzə xasiyyət çıxartmışam, kitabları oxuyub qurtarandan sonra ağlamaq :D gülməyin mənə.. Çünki yenə ağladım. Anama bənzəyirəm deyəsən gözüsululuqda yavaş-yavaş. Amma özümü qınamıram.. Oxuduğum son iki əsərdə də, qızlar analarını itirir...   Hələ bu əsərdə altını karandaşladığım, o qədər cümlələr

- Dünən gecə saat 00:00 göstərib sentyabr oktyabra keçid alanda ürəyim sıxıldı. Oktyabrı heç sevmirəm. Məlum.. mənə elə gəlir ki, son iki ildə ancaq məni incidib, ancaq mənnən alıb o ay. Yəni bir deşik olsa oktyabrda o deşiyə girib çıxmaram 1nən 31nə kimi. İşdə sənədləri yazanda oktyabrı qeyd eləməy, tlfnu açanda hər dəfə 1, 5, 17 october 2014 yazısını görməy ürəyimi incidir, qırılır elə bil nəsə. Məninən olsa bütün bu ayı mənə göstərən hər şeyi bir qırağa tullayıb heç xatırlamaram. Ya da nə bilim sentyabrdan noyabra birbaşa keçən bir kalendar hazırlıyaram, özümçün. Amma sonra adam kənardan baxanda görür ki, yox heç də elə deyil. Ağrıyan, incinən tək qanadlı qalan təkcə özün deyilsən. Bu gün sənin nə hiss elədiyini yaxşı başa düşürəm. Bəlkə tam bilmirəm amma 100% başa düşürəm... Həyatdan bir parça...

Eyni başlıq, fərqli əhval.. Dünən arxadan Yann Tiersenin ifa etdiyi Ameli k/f-dəki sountrack, bu gün pianoda Küçələrə su səpmişəm.. Əhval ortadan bir az aşağı, pisdən bir az yuxarı, nənəm demiş bobat :D Bilirsiz, əslində mən indi bilmirəm optimist yazım, pozitivlikdən dəm vurum, yoxsa payızın, tarixlərin məni arxaya, əks istiqamətə döndərdiyi hisslərimi açım töküm. Qalmışam iki yol ayrıcında.Çünki içimdəki hiss elədiyimlə, zahirimdə elədiklərim və özümü göstərməklərim uyğun gəlmir. Kənardan olduğumdan daha gülərüz, problemsiz, fikirsiz, optimist, amma daxildən... Sirrlərim özümə təbii, həmişəki kimi... Hərdən də fikirləşirəm ki, insan istəməsə məsələn, heç əlini ağdan qaraya belə vurmaz. Amma siz bilmirsiz mənim əlim necəməharətlidi, əlimi bütün rənglərə vurmağa adət eləmişəm artıq axır illərdə. Mənim bu payız nələr eləməyə çalışdığımı da bilmirsiz heç :) Öyrəndiklərimdən, yarım qoyduqlarımdan danışım istəyirəm. Məzuniyyətə çıxdığım (doğurdan axı mən bu il heç bir işə yarama

4-5 gündür ki payızı rəsmi şəkildə qarşılayıb sərin havasını içimizə çəkirik. Sabahdan evin pəncərələrini yavaş-yavaş bağlamağa keçid almaq fikrim var. Yazda açılan pəncərələr payızın ürpərdici sərinliyi ilə bağlanır şəhərin səsinin üzünə.  Payız... başladı yenə qalın adyallara bürünb, corabları ayağa keçirib yatmalar, jaketi çiyinə atıb çay süzüb isti limonlu çayı əlinə alıb jaketin qolları sallana sallana boz havada işıq düşməyən otaqlarda o baş bu başa gəzmələr, səbəbli-səbəbsiz darıxmalar, qəribə küsgünlük, depresiyada olub olmadığını tez tez özünə sual verdiyin sübh 04-05 radələrində oyanmalar, insanlardan qaçmalar, yeni iş həvəsi, kofeyə qayıdış, bir kitabı oxuyub bitirməmiş kitab rəfindən təzə kitabı gözaltı eləmələr, yağışdan sonra torpaq, yağışdan sonra burulan saçlar, nənəmin şərfini boynuma dolayıb işə tələsmələr, anamın son ətri, zoğalı çətri, heç geymədiyi boz ayaqqabısı . . . eh saysam qurtarmaz ki... susuram, yaxşı.. İNDİ evmizdə qəribə sakitlik var.. Oktyabrın ev