from the corner of the world

Mahnının ifaçısının adı beynim, mahnının öz adı isə beynimdə fırlanan sözdü... Ən xoşma gələn cümlə: Maybe My animals live on your Zoo..

Yazmağa başlamaq asan olmur son zamanlar.. Yazıram, heç birinci abzası bitirməmiş "backspace" düyməsi öz işini görür.. Ona görə yox ki, yazmaq istəmirəm ya da yazamğa nəsə tapmıram.. Yox , yox.. İçimi yeyib bitiriən fikirlərin əlindən qaça biləcəyim tək-tük yerlərdən biridir bu ağ rəngli yazı qutusu. Bəzən yazıb sadəcə yaddaşda saxladığım heç uzə çıxartmadığım gizli yazılarımın sandığı... Deyə bilmərəm ki, indi yazıqlarım uğurlu  başlanğıc oldu yazı üçün. Amma bir abzası yaza bildim.. Deməli əsas mövzuya keçid verə bilərəm. Axı özümü bilirəm, fikirlərim çoxalanda, yazmağım çətinləşir.. Əslində yazmaq istədiyim keçən il qəfil gələn soyuq avqustdan fərqli olaraq bu ilki isti avqustdur.. Avqust... Nə aydır belə!? Elə bil insanların bütün ümidləri bu ayın gətirəcəklərinə bağlıdır nədir!? Mən heç bir sehir, heç bir fövqəladə güc-qüvvə axtarmıram da burda.. Sadəcə gözləmə ayıdır.. Təkcə hal-hazırda baş verənlərlə əlaqəli deyil. Bilmirəm, nə bilim.. Elə her şey.. Avqustun ilğım

Dünən adətim üzrə internetde "surf" edərkən, bir blogla qarşılaşdım. Kitab rəfləri, onların dizaynı və s. hər şey tapmaq olar burda. Kitablar haqqında maraqlı və faydalı məlumatlar da öz yerində. Adətən bu tip bloglarda mənbələrə istinad edilməsə də, söz gedən blogda şəkillərə qədər bütün mənbələr göstərilib. Bir sözlə blogun sahibi Alex Johnson www qanunlarına sadiq qalıb, daha çox kitab haqqında mənbələr göstərərək hörmçək toru yaradıb, sağ olsun :) Beləliklə, özüm üçün daha bir maraqlı blog kəşf etdim - BOOKSHELF :)

Nəsə yazmaq istəyirəm.. Bir şey var ki, bilmirəm yazacağım bu "nəsə" həyatın özündənmi olsun, poetikmi olsun, necə olsun.. Amma mən elə belə yazmaq istəyirəm... Sözləri sadəcə bir birinin ardınca düzmək, heç beynimdə, ürəyimdə dolaşan fikirləri də deyil.. Elə belə, ordan-burdan olan fikirləri.. Axı mən elə belə yazmaq istəyirəm.. Məsələn elə bu dəqiqə 10-cu sinifdə oxuyarkən aylıq divar qəzeti hazırlamağımı xatrıladığımı yazmaq kimi.. Adı "Ordan-burdan" idi.. Necə həvəsli idim. Elə o vaxtdan yazıram.. Elə belə, özüm üçün.. Ardı gəlmir.. Səbəbsiz... Barmaqlarım istidən dondu. Sükut və ilbislərin səsi.. Sükut və klavyaturanın səsi.. Sükut və maşınların səsi.. Sükut və hardansa tökülən su damlalarının səsi.. Hər şey yaxşı olacaq!

Şablon başlıqla başladım bu yazıya "insan dünyaya gələndən gözləyir.." misali.. Amma sonra tez pozdum. Çünki hal-hazırda hiss etdiklərimi heç bir dünya gözlənitləri ilə müqayisə etmək mümkün deyil.. Nədir ki gözlənti? Nədir ki gələcəyini bildiyin qatarın 2-3 dəqiqə gecikməsi.. Nədir ki bişəcəyini bildiyin yeməyin 15 dəqiqə gec bişməsi.. Nədir ki zəng edəcəyini bildiyin sevgilinin 1 saat gec zəng vurması.. Nədir ki!? Daha fəqrli və daha çox incidən, gözünü dörd açıb saata zilləyərək əqrəblərin tıkkıldatdığı hər dəqiqəni saymaqdır əslində gözlənti, naməlum cavabın içini içdən gəmirən, bilmədiyin məchulluqda beynin var gəl etməsidir gözlənti. Əslində nəfəs qədər vacib olan gözlədiyin telefon zənginin bir az daha gecikməsi, ya da xoş xəbərin müjdəçisini Allaha səssiz çığırtıların və yalvartılarınla etdiyin dualar içində eşitməkdir gözlənti.. Başa düşmədiyin, anlamadığın və heç vaxt da anlamayacağın insan bədəninin rentgendəki əksinə dəqiqələrlə və diqqətlə baxmaqdır gözlənti, n

Hər şey necə oldu bilmirəm.. Birdən, qəfil və.. və həvəsli.. Amma elə bil ki bir az əksini gördüm.. Deyirlər həmişə xəyal qurma..! Axı nəyə görə bu mənfur söz həmiş düz çıxır!? Sadəcə xəyal qurmamaq lazım imiş.. Ya da düşündüyünü dilə gətirməmək kimi bir şey..Bunun nə üçün belə olduğunu bilmirəm.. Bir də son zamanlar telepatik ölmüşam bir az.. Neyçünsə dediyim bütün sözlər çıxır bir bir.. Eh kaş heç deymiyim.. Böyük həvəslə gözlədiyim "tətilim" haqqında isə sonra danışacağam.. Hələ susum bir az.. Bir də "kek" bişirmək həvəsindəyəm bu aralar..  :( Ben de tarifi öyrenince, Kalktım kendime kek yaptım .. <p><p><p>kgkjgjhgjh</p></p></p>

kadınlar susarak gider... çok uzun emekler verir ilişkisini yürütmek için. birinin kadını olmayı yüreği, beyni, ruhu o kadar zor kabul etmiştir ki, başka bir adama ait olmayı istemez. erkek gibi, çorbanın tuzu eksik diye kavga çıkarmaz mesela, tam tersi, konuşmamız lazım der. erkekler de en çok bu cümleye sinir olurlar. ertelenir o konuşmalar, maç bitimine, yemek sonrasına ve daha birçok lüzumsuz şeyin ardına ötelenir. kadınlar inatçıdır, hayata tutundukları gibi, aşklarına da sahip çıkarlar. bu yüzdendir, konuşup derdini anlatma isteği,  karşı tarafı ikna edene kadar uğraşırlar. sonunda pes eder adam, bir ışık görür kadın, tüm derdini paylaşır. genellikle ne cevap alır? abuk sabuk konuşma! gereksiz ve saçma gelmiştir adama anlatılanlar, hiç de üstünde durmamıştır. yine bir sıkıntı, tatmin edilemeden geçiştirilir ve adam gün gelip bunların kendisine ok gibi döneceğini bilemez. bir kadın şikayet ediyorsa, ya da erk

İran ədəbiyyatı ilə Mustafa Məsturun sayəsində tanış oldum. Oxuduğum ilk iran yazışısı və əsəri oldu. Əsər insanda qəribə təəssürat yaradır. Çoxmərtəbəli binada yaşayan qonşuların həyatından bəhs olunan əsərdən maraqlı kino və ya serial çəkmək olar :) Qonşular arasında hər təbəqədən adam var - həkimi, jurnalisti, fahişəsi, dəlisi, qatili, pis əhatəsi olan gəncləri və s. Kitabda annotasiyanı oxuyanda yazıçı haqqında yazmışdılar ki, təsvirə çox yol verən yazar.. Mənə  də maraqlı idi ki, görəsən bu təsvir necə bir təsvirdir. Deyim ki, gülün, dağın, təbiətin və ya otağın təsviri? ..deyil, məhs insan xarakterinin, düşdüyü vəziyyətin və olan hadisələrin təsvirindən söhbət gedir.  Adətim üzrə kitabı karandaşla oxumağa başladım və bəyəndiyim cümlələri işarələdim. Kitabı bitirdikdən sonra işarələdiyim cümlələrə göz gəzdirdim, qəribədi, bəyəndiyim cümlələrin əksəriyyəti dəli obrazında verilmiş Daniyalın monoloqlarıdı... Kitabın adı məndə maraq doğurmuşdu - cüzamlı əllər bə donuz sümüyü

Alman ədəbiyyatı ilə ilk dəfə Herta Müllerin "Nəfəs yelləncəyini" oxuyaraq tanış olmuşam. Sevirəm alman yazıçılarını. Ümumiyyətlə tarixə baxanda da, alman tarixi mənə daha qəliz və əsil siyasət kimi gəlir.. Siyasətçilərinin gördüyü iş, hələ Bismarkın özü.. (indi ağlıma gəldi ki bir gün Bismarka bir məqalə yazım). Nə isə.. Çox uzağa getməyim, bu dəfə də Herman Hessenin ikinci əsərini oxudum - "Demian"ı. İlk dəfə isə "Siddhatha"nı oxumuşdum.. Hesse qəliz yazır.. İnsanın daxili aləmini fərqli dərk edir. Onun yazdığı əsərləri oxuyanda, bəzən cümlənin üstündə bir neçə dəqiqə düşünürəm. Məsələn sözü gedən əsərdə "Quş yuvadan çıxır. Yumurta - dünyadır. Kim doğulmaq istəyirsə, dünyanı dağıtmalıdır. Yumurta Allaha doğru uçur." - bu cümlə məni bir xeyli düşündürmüşdu.. Hətta Salvador Dali yuxarıda qeyd olunan cümlyə aid bir rəsm əsəri belə çəkib.. Bunu da az əvvəl axtarış aparanda bildim :) Əsərdə Sinklerin uşaqlıqdan, məktəb yaşlarından tutmuş yetkinl