from the corner of the world

I've been thinking I should call you What can I say Last we spoke with you long ago feels like yesterday I just miss your voice, your smile, your touch Ooo I miss you baby so much Feels like a million days I'm passing by fade them away and I wonder if you never let to stay with me baby and I wonder want it would be like if you'd stayed with me baby One could ever take your place I couldn't leave at that and what I felt I can't forget and don't wanna do that I miss your voice, your smile, your touch Ooo I miss you baby so much Feels like a million days I'm passing by fade them away and I wonder if you never let to stay with me baby and I wonder want it would be like if you'd stayed with me baby Look into myself what about become without you bab I just don't feel alive don't wanna live this life....

Bu yaxınlarda fb səhifələrinin birində esse müsabiqəsinin keçirlidiyini gördüm. Tanıdıqlarım və yazma potensialı məndən də yüksək olan dostlarım da orada iştirakçı idi və onlara dəstək oldum. Vəəəə özüm də iştirak elədim bu gün :) "Çərçivələrin rəngi" yazım müsabiqəyə qoşuldu.

Mark Mellery poçt qutusuna buraxılmış imzasız bir məktub alır. Məktubda belə yazılıb: "Ağlında hər hansı bir rəqəm tut - 1 ilə 1000 arasında hər hansı bir rəqəm." Mellery elə belə 658 rəqəmini tutur. Yazı belə davam edər: "Sirrlərini necə bildiyimi görəcəksən. Kiçik zərfi aç." "Aldıqlarını geri verəcəksən Vermiş olduqlarını aldığın zaman. Bilirəm nə düşündüyünü, Nə zaman yatdığını, Hara getdiyini, Hara gedəcəyini. Səninlə bir görüşümüz var, Cənab 658." P.S. Kitabı əvvəlcə təsadüfən jurnalların birində reklam edilərkən görmüşdüm. Sonra facebookda Online bookshop səhifəsində onu sifariş etmək ağlıma gəldi və on gün sonra kitab əlimdə idi.. Türkcə olsa da asan oxudum, bundan əvvəl Elif Şafakın "Baba ve piç" əsərini oxumaq istəmişdim amma nəsə alınmamışdı.. Yəqin ki, hələ o həvəsdə detildim. Bu əsəri böyük maraqla oxudum - olduqca maraqlı, olduqca cəlbedici. Azərbaycanlı xəfiyyə Qanbay Qasımlını xatırlatdı hətta bir ara. :) Əsərdəki giz

...mən mücərrədləşmiş müəyyənəm, mürəkkəbləşmiş sadəyəm.. səfil, rəzil hökmdaram, xəyanət qoxulu vəfadaram.. şeytan qanadlı mələk sima, yalan nəfəsli doğru sözəm.. xətt çəkin üzərimdən, mən insan deyiləm!  

Sənsiz bir gündə səni düşünərək dinlədim bu mahnını... Darıxdım... Və "darıxmaq" adlı küçədə qeyb oldum... Döngələrin hamısını əzbərlədiyimi düşünürdüm.. Amma deyil, hətta çoxunu tanımıram, hər dəfə qeyb oluram. Daha var.. Daha çox var.. Bilirsən, nifrət eliyirəm o küçəyə, hər döngəsinə, hər dalanına... Sənin adını cızıram divarlara, baş hərfimizi yonuram ağaclarda.. Əbəs, səni qaytarmır ki.. Və nifrət etdiyim o küçələrə izimizi qoydumu üçün yenidən qayıdıram.. Amma hər dəfə itdiyim üçün, hər dəfə başqa döngəsi məni öz ağuşuna alıb azdırdığı üçün bu dəfə başqa divarla cızılır hərflərimiz, adlarımız.. nə zaman tanıyacam bu küçənin hamısını!? ..istəmirəm ..istəmirəm SƏSİNİ EŞİTMƏK ƏN BÖYÜK HƏDİYYƏMDİR! "Akşam vakti sardı yine hüzünler Kalbim yanqın yeri, gel kurtar beni senden.."

Bayramı tam dərk eləmək üçün gərək ki, bayramın lazımı şərtlərinə əməl eliyəsən. Mən bu il bunu daha çox dərk edib, anladım. Uşaqlıqdan oruc tutduğuma görə RAMAZAN Bayramının gəlişini həmişə hiss eləmişəm və çox sevmişəm. QURBAN Bayramı isə böyüklərin bir birinə təbrik sözləri və evə qohumlarımız tərəfindən gətirilən paydan bişən bir qazan ət yeməyi ilə yadımda qaıb.. Bu gün isə Qurban Bayramının fəzilətini, onu dərk etməyi nəsib etdi Allahım mənə.. İlk kəsdiyim (Allahımın köməkliyi və yetirdiyi ruzi ilə) qurban bu ilə təsadüf etdi və mən əslində bu bayramın mənsını, verdiyi rahatlığı və yüngüllüyü indi dərk edirəm. ALLAHIMDAN arzum Həcc yolunu tezliklə mənə (..və arzusunda olan hər kəsə) qismət etməsi və qurbanlıq qoyunu orda kəsməyi nəsib etməsidir. ALLAH QƏBUL ELƏSİN İNŞALLAH! AMİN!

Romanın baş qəhrəmanı kübar həyatdan yazan jurnalist Mark Marroneydir. O əmindir ki, məhəbbət üç il yaşayır: əvvəl insanlar bir-birini ehtirasla, sonra incə və dostcasına sevirlər, və nəhayət, bir-birinə darıxdırıcı olurlar. Romanın birinci hissəsində təsvir olunan belə baxışların səbəbi ondan qaynaqlanır, görünür, Mark heç zaman üç ildən artıq sevməmişdir. P.S. Məhəbbət üç il yaşayırmış. Yazıçı belə fikirləşir, amma.. Amma hislərə kim vaxt qoya bilər ki.. Ən yaxşısı keçək əsərdən seçdiyim cümlələrə, onlar hər şeyi daha yaxşı başa salacaq. Sevgi sözü gələndə mən susmağı üstün tuturam neyçünsə.. ƏSƏRDƏN YADDA QALAN SƏTİRLƏR Məhəbbət – döyüşdür. Əvvəlcədən uduzulmuş döyüş. *** Sərxoş olan zaman əsas odur ki, gözün bir binanı iki görəndə onların arasından düz keçəsən. *** Düşünürdüm ki, məhəbbət axtarıram. Ancaq bir gün anladım ki, bunun tam əksidi – ondan uzaq durmaq istəyirəm. *** Sakit mələk namünasib vaxtda yanından uçur. *** Olduqca çox xatirələr var, xeyli şeyi unutm

Bu gün avtobusda evə gələndə çox qəribə telefon söhbətinə "həmqulaq" oldum özüm də istəmədən.. Onsuz da basabas olan, tıxacın əlindən addım addım irəliləyən avtobusda qadının səsi diqqətimi çəkməyə bilməzdi. Əvvəlcə Prezident Aparatının yanındakı universiteti Neft Akademiyası adlandırmağı mənim marağıma səbəb oldu (əslində söhbət İdarəçilik Akademiyasından gedirdi.) Sonra onun yanındakı park, parkda hansısa qızı gözləyən oğlan olmalı idi.. Yəni bir qızla bir oğlanı görüşdürürdülər.. Gələcəyin ailəsini qurmaq üçün ilk görüş olmalı idi.. Oğlan qızı 15 dəqiqə gözləməli idi neyçünsə. Mənə indi gecənin bu vədəsi maraqlıdı görəsən bir-birlərini bəyəndilər? :) foto: Ehtiram Jabi

Bu yazını bir türk bloggerin bloguna təsdüfi baxış zamanı oxudum və çox bəyəndim... "kadın kitap gibidir, kitap vardır yazması kolay, kendini okutur, zaman eskitir kitap vardır anlaması zor, okuması emek, taşımak için yürek istenir kadın kitap gibidir, alırsın eline, kalıplıdır, içi boş, gerisi hikaye alır yanında taşırsın, okuduğun herbir anı anlatılası birer hikaye kadın kitap gibidir, kimi başucu kitabıdır yatağında, okumaya değer her gece kiminin tek bir hikayesi vardır, okunması bile sadece bir gece kadın kitap gibidir, açıpta kapağını okumasını bilene..." Özgür Akdağ

Yenə günəşli oktyabr səhəri.. Bu dəfə tələsmədim heç nəyə, yetişmək istəmədim heç kimə, onsuz da artıq gecikməmişəm. Bunu bilirəm.. Hər il təqvimdə dairəyə alıram bu tarixi, mənə əziz.. mənə yaxın.. qəlbimə bağlı.. Qeyd etmədim təntənə ilə amma bu il. susdum.. baxdım.. eşitdim.. və ən nəhayət hiss etdim.. Gündüzlərimi qaranlıqdan xilas etmək üçün ona aid heroqliflərə ehtiyacım var imiş, aldım.. oxudum.. gizlədim.. yenə oxudum.. yenə gizlədim.. əzbərlədim.. Əzbərlədim hər sətri, həs sözü.. İzləyə bildim hissləri. və gecə ulduzların həvəsinə çıxdım boş küçəyə.. Payızın soyumağa yenicə başlayan küləyi qarışdırdı buruq saçları.. Toxundu üzümə, sığal çəkdi.. Ulduz görmədim səmada, buludların arxasında gizlənmişdi hamısı, amma mən əmin idim, buludların arxasında sayrışan ulduzlar mütləq var, hardasa bir yerdə küləklərin onun da saçını oxşadığına əmin olduğum kimi.. Boş yelləncək gördüm qaranlıq küçədə, ürəyim çırpındı, ilk dəfə aşiq olmuş kimi.. Və bir anda artıq mən yelləncəkdə idim.. Başım