KİRLƏNMİŞ SEVGİ...


Çək əllərini üzərimdən... çək və geri dur! kirlətmə məni öz sevginlə.. görmürsənmi artıq bütün həmlələrin boşa gedir.. her şeyin əvəzinə böyük nifrət qoyursan geridə. çarəsizsən.. yazıqsan.. kirlətmə gələcəyimi də.. orada adını belə anmadığım anlarım var.. sənsiz.. sakit.. Səninsə sevgin çoxdan ləkə tutub... nə zaman saf sevdin ki sən qarşımda sevgindən sədd çəkəsən!? söz vermişdim özümə, heç vaxt olmayacaqdın "heroqliflərimin" içində... amma bu gün bir daha əmin oldum məğlubiyyətinə.. sənsə hələ də qəbul eləmirsən deyilmi!? bəlkə də əvvəllər yazıq idin mənimçün.. bu günsə sənin artıq çirklənmiş mənəviyyəatına söz deməyə belə heyfim gəlir... bəsdi artıq! Özündə hiss etmədən ləkəli ürəyində kirli sevgi yer salıb.. Kilərnmiş sevgi.. çəkil... yox ol!

Comments

Popular posts from this blog

ONUN SEVGİ MƏKTUBLARI

"NORVEÇ MEŞƏSİ" - Haruki Murakami

XATİRƏLƏR... XATİRƏLƏR... :)