from the corner of the world

Suallarıma cavab axtarıram... 1. Nəyə  görə blogumda heç nə paylaşmıram ki? - Ona görə ki, vaxtım olmur. Ona görə ki, daha başqa və vacib işlərim var - deyirəm, amma bunlar hamısı bir bəhanədir. :) 2. Nəyə görə yazılarımdan uzaq düşmüşəm? - Ona görə ki, isdəmirəm içimdəkilərdən kiminsə xəbəri olsun. Ya da ki, ən bəsit halda yazı qabiliyyətimi itirmişəm :) 3. Nəyə görə bəs yazmaq isdədiklərimi belə yazmıram? - Ona görə ki, hamısı tənbəlliyin nəticəsidir. 4.  Nəyə görə...? - Elə ona görə ...  Axırda da "Bəxtiyar" k/f-dəki sözü dəyişib özümə uyğun variantda deyirəm - Vallah düzələcək. Söz verib, Ağabala! :)

Artıq əvvəlki kimi kitabı "su kimi içməyə" elə də vaxt tapmasam da əlimdən, çantamdan və balışımın altından kitabı əskik eləmirəm. Niall Griffitsin sonu maraqlı olsa da cansıxıcı olan əsərindən sonra elə bilirdim ki, kitab oxumağın daşını birdəfəlik atmışam :) Amma şükür ki elə bir şey yaşamadım. Bunun üçün əvvəlcə s*ktir et deyip terapi keçdim John C. Parkinin eyni adlı əsəri vasitəsi ilə. Kitabın psixoloji bir kitab olduğunu bildikdən sonra əldə etdim və hardasa nələrisə həqiqətən boş buraxmağı və nələrinsə ardınca getməyin lazım olduğunu başa düşdüm. Bəzi cümlələri dərk etmək, özümə aşılmaq üçün 2-3 dəfə oxuduğum da oldu. Əslində 100%-lik təsir edici kitab deməzdim amma, hansısa məqamlarda düşündürməyi bacardı.. Və mən düşünürəm ki, əgər kitabın ən azı bir cümləsi insanı düşündürürsə deməli o kitab vaxt itkisi deyil.. Terapini oxuyyb terapiya aldıqdan sonra sevimli kitablarıma geri dönə biləcəyimi düşündüm və ard arda 3 dənə əla kitab oxudum.. ..bir-birindən fərql

9 may Qələbə günündə hamı bayramın canfəşanlığı evdə qalmağın ya harasa getməyin sevincini yaşayanda, mən çox nadirən əlimə aldığım tv pultu ilə kanalları çevirməyə başladım. Və bir cizgi filimi diqqətimi çəkdi mən də divanda yerimi rahatliyib oturdum :) Deməli cizicgi filminin əsas mahiyyəti ondan ibarət idi ki, ölüm üçün vasitələr satan bir mağaza sahiblərini oğlu ailə fərdlərindən - ata ana baci qardaşından fərqli olaraq gülərüz, həyata bağlı balaca bir uşaq olur. Atasının və anasınım hər dəfə intihar etmək üçün mağazaya gəlib vasitələt alan müştərilərini müxtəlif yollarla bu fikirdən daşındırmağa çalışır. Deməli, cizgi filmi insanda gələcəyə ümidlə baxmaq, gülərüz olmaq, insanları, həyatı sevmək kimi fikir aşılıyır. Yəni sözün qısası cizgi filmi mənə çox təsir elədi. Tvdən bir neçə şəkil çəkib AZAD ZONAMDA yerləşdirərək haqqında yazmağa qərara aldım. Amma təəssüf yarımçıq baxdığım üçün adını bilmədim. Lakin qeyd edim ki c/f fransiz məhsuludur. Bu gün bir ay keşməsinə baxmayaraq

Həvəsim olsa bir gün bu mahnıya nəsə yazacağam :)

Mən yolda olanda ətrafı müşahidə eləməyi çox sevirəm. Müşahidəmin əsasını da diqqətli olmaq yox sırf müşahidə eləməy tutur. Elə ola bilərki başqalarının diqqətini çəkən hadisə mənim gözümdən tamamilə yayına bilər. Çünki həmin anda heç kəsin fikir vermədiyi məsələdə olacaq fikrim :) ..keçən bu günümə. Avtobusda oturub işə gedirdim. Playlistimdəki köhnə mahnılarımnan feyziyab olurdum[bir ara vaxt eliyib mütləq yeniləməliyəm playlistimi :) ]. Fikrim də başqa yerdə idi.. daha doğrusu "başqa insanın" yanında. Sözün qısası ATV kanalını keçəndə bina ilə üzbəüz mərmər daş yazılan obyektin qabağında 10-15 nəfərin yığılıb gülüb danışdığını gördüm. Nəzərimi cəlb elədi və bir az da diqqətnən baxanda  Arif Quliyevi əhatəyə aldıqlarını, onuynan bir yerdə güldüklərini gördüm. Qəribə oldum.. çünki məhz dünən kanalların birində Arif Quliyevin hönkür-hönkür ağlamağını və arxadan jurnalistin - bu qədər dərdin içində bu qədər insanı güldürməyi necə bacarır - kəlməsini xatırladım.. A

Yaş nə yaş olur olsun həmişə atamın verdiyi cib xərcinin bərəkəti başqa olur.. Hələ tələbəlik illərindən həftəlik pul verməklə bizə əslində gəlir və xərcin nə olduğunu, pulu necə xərcləmək lazım olduğunu elə o vaxtdan öyrətdiyini indi başa düşürəm. Qəribəsi budu ki, mən özüm öz cibxərcimi qazanmağa başlayandan hətta hansısa ayı bədxərclik eliyib pulsuz qalsam belə ondan pul almağa utaniram. Amma onun "bərəkət pulu"ndan da yan keçə bilmirəm :) Yaş nə yaş olur olsun atam bizə cib xərci verəndə atamı həmişə öpürük..

2013-cü ildə ilk aldığım kitab adına ilk dəfə rast gəldiyim Niall Griffitsin "Kötük" əsəri oldu. Qeyri adi üz qabığı və əsərin adı mənə maraqlı gəldiyi üçün almadan keçmədim. Həmdə axır vaxtlar idi dilimiz yeni tərcümə olunmuş kitab axtarırdım. Xeyli vaxt olar ki, bookshoplara əvvəlki kimi sıx-sıx getmirəm. Və bilirəm ki, bir neçə təzə tərcümə olunmuş kitablar artıq rəflərdə məni gözdüyür :) sözün qısası keçək əsərə.. Əsər İngiltərədə cərəyan edən hadisələrdən bəhs eliyir. Narkomaniya, tüfeyil həyat və bir qolunu qanqrenadan itirən o "birqollu".. Onun həyatı, həyata baxışı, əlillərin cəmiyyətdə yeri, narkomanların, alkaqolların cəmiyyətdə yeri və s. kimi mövzulara çox ustalıqla toxunulub. Eyni zamanda bəxtmi deyim, talemi deyim, lazımsız hədiyyənin lazımı zamanda təqdim olunmasımı deyim.. Əvvəli ürəysıxıcı olsada son 30-40 səhifəni maraqla oxudum. Əsərdə isə olduqca çox jarqon sözlərdən istifadə edilib. Söyüşlər, açıq ifadələr kitabın hər səhifəsində rast gəl

Bu yenə mənəm..  Hər dəfə səfərlərdə görüşərik yazan walklady :)  .. Və növbəti səfərim dünyanın ən zəngin, ən dəbdəbəli ölkələrindən biri olan Birləşmiş Ərəb Əmirliyinə oldu. Deyə bilərəm ki, gördüklərim qarşısında sözün əsl mənasında ağzım açıq qalmışdı. İndi isə təfərrüatıyla :) Başqa ölkəyə ikinci tək səfərim idi. İlk dəfə Brüsseldə  dünyayla təkbətək qalmışdım.. Və bu növbəti səfər. Getdiyim şəhərlə, yəni Şarja ilə Bakı arasında saat fərqi olmadığı üçün saata uyğunlaşma prosesi baş vermədi. Təyyarədən qum səharalarına baxdıqca içimdən qəribə hisslər keçirdi. Mən.. Tək.. və sarı səhralar. Və Bakıdakı 13-14 dərəcə istidən 31-33 dərəcəyə düşmək.. ilıq meh.. necə deyərlər nigh breeze :) nə bilim. Başqa hisslər idi.. Şarja BƏƏ-nin kiçik şəhərlərindən biridir və Dubayın təxminən tıxacsız 20, tıxacla 40 dəqiqə uzaqlığındadır. Bakı-Sumaqayıt misalı. Əmirlikdə olduğum 5 gün ərzində də elə kiçik, səliqə səhmanlı, ətrafda çay, çayın yaratdığı göllər olan sahillərlə dolu yeni

Sığal, qucaq, isti münasibət, səbəbsiz nazlama, danlama, başını qoyduğun dizlər, ürəy döyüntüsünü eşitmək uçun qulağını dayadığın sinə... və onların hamısı birdən qeybə çəkilir. Son zamanlar hərdən kiminsə gonbul qollarını möhkəm qucaqlamaq istiyirəm, sığallanmaq istiyirəm kiminsə incə əlləri tərəfinnən.. əsəbləşdirmək istiyirəm kimisə evi çirkli saxlamaqla (əlim gəlməsə də), və daha nələr...  ..kefim olmayanda bir sığalı, nəfəsi, varlığı bəs olanım... sığal çəkən tapılmır.. heç istəmirəm də.. bəzən gəlir o istək, hərdən.. elə belə... Müşviq deyib axı:  Ana olmaz bizə hər bir yavrum deyən gözəldən, Çünki onun xilqətində ayrıca bir füsun var...