from the corner of the world

Mənim sevimli mişkam... :) P.S. foto 5 il sonra yüklənib :) (03.12.15)

*когда она злая и уходит - иди за ней. *когда она внимательно смотрит на твои губы - поцелуй её. *когда она тебя отталкивает - держы её и не отпускай. *когда обзывает тебя - целуй её и говори что любишь. *Когда она злая - скажи , что она очень милая. *когда она тихая - спроси что не так. *когда она тебя игнорирует - привлики её внимание. *когда она показывает себя с плохой стороны - говори, что она красивая. *когда видешь что она начинает плакать - обними и не оставляй одну на этой планете. *когда она кладёт свою голову на твоё плечо - опустись и поцелуи её. *когда она говорит, что нравишся ей - на самом деле она хочет сказать больше чем ты сможеш понять. *когда она расскажет тебе секрет - храни его. *когда она смотрит тебе в глаза - неотпускай их пока это не сделает она. *когда она скучает по тебе - ей больно. *когда ты "ломаешь" её сердце - боль и обида никогда не проходит. *когда она говорит что всё кончилось - она всё ещё хочет к тебе

Əslində hamımız bir gün ayrılacağıq.. Ən geci dünyadan köçərkən.. sevindiyimiz bütün günlər, əldə etdiyimiz bütün uğurlar, keçirdiyimiz bütün xoş dəqiqələri geridə qoyub sadəcə ayrılacağıq.. səbəbsiz ayrılq olurmu düşünürəm!? ..əgər hər bir olan və olacaqların səbəbi varsa!? bir halda ki mən getməliyəm ifadəsi və onun arxasında səbəbsizlik səbəbi durursa... lap əvvələ qayıtmaqçun insanda illər keçdikcə güc və istək azalır elə bil.. yaşadığını yenidən yaşamaq, gördüklərini yenidən görmək, ama fərqli situasiyalarda.. öyrəşdiyin kimi yox.. çətinləşir ona görə. gedənin yerinə yeni birini qoya bilmək və bilməmək.. şəraitin olması olmaması.. hislərimizin necəliyi.. əslində bəlkə də hər şey hal-hazırkı olduğumuz şərait və möqedən asılıdı.. çünki biz özümüz neyə görəsə kimdənsə asılıyıqsa deməli ətrafımızda qurduğumuz şəraitdə məhz həmin ankı asılı olduğumuzdan asılı olacaq.. bəs azadlıq!? bəs duyğuların azadlığı!? istəklərin azadlığı!? çərçivə içinə çəkilən çərçivə içində yaşamaq... bəlkə də

Долгие капли едино различны... Я бы хотел показать тебе лично... Всё, чем мир полон и что так ранимо... Сбросив слова, мы окажемся - мимо... Медленно... хрупко... пленительно... только - Знаешь, нельзя расставаться - надолго... Этим дождем рисовать тебя - можно? Что-то теряем... молчим... осторожно... Миг растворять... вздохом - и непонятно, Где... и куда - уходить без-воз-врат-но... ?! По пустым мостовым - по мостам из пустот... Донесем лишь мотив... - тот он или не тот? И стремиться - лететь, горизонты пленяя... Сокровенные смыслы тебе доверяя... Но ты где-то... со мной... - рядом... и далеко... Это - больше, чем можно... и - так нелегко... Может это - лишь миг... может - только мечты... Как бы ни было - но... теперь дождь - это Ты... Евгений Гвоздь

..bir picilti kimisen, gece yorulmadan layla dedin weherime ..bir heyat kimisen verdin nefes seni hesretini cekenlere ..bezen sevgi tek narin, nifret kimi leysansan ..bir dostsan dondurmuwuq zamani ozluyumuzde ..qovuwdurduq gecenin zulmetini sabahin ilk iwigina birlikde ..durma yagiwim dayanma ..picildayaq bugun sevgimizi ..rengli cetirlerle bezeyek goruwumuzu ..yarpaqlardan suzulen damlalarin qurudur goz yawlarimi ..naxiwlarin golmeceleri toxuyur ..elime toxunduqca uwudursen ellerimi, hereretin isidir ureyim.. picilda yagiwim, picilda. . .

Bu şəkili birinci dəfə görəndə nə düşündüyümü bilmirəm düzü... Amma nədənsə ağlıma belə bir fikir gəldi ki, düşmənini nə qədər zəif hesab eləsən bu əsil sənin zəifliyin olar... Hər bir halda düşmən düşməndi! Və gözümdə heç səviyyəsi olmayan bir yerdədi.. yerdə!? onlarin heç yeri belə yoxdu...!!

                                            Bir günəş olsam, Doğsam hər səhər.. Sübhün alatoranlığına rəng qatsam, işıq saçsam.. Oyatsam mürgülü şəhərimi, bir də sakinlərini. Ya da bulud olsam, ötsəm günəşin önündən, uçuşsam səmanın ənginliklərində sərbəst maneəsiz... Çox sevdiyim yağmur olsam, yağsam bol-bol sevindirsəm sevənləri, naxış vursam yolların üzərinə, gölməçələrdə islatsam ötüb keçənləri, sərçələri.. Külək olsam, qəzəbimi söndürərm bəlkə belə, hiss etmədən incidərəm kimsələri.. Bir yol olsam, birləşdirsəm uzaqları bir birinə, qovuşdursam ayrı düşən ürəkləri, bəlkə elə həsrəti də yox edərəm məsafəni dəf etdikcə?! Zaman olsam.. axsam elə, dayanmasam?! Bəs dayansam?! dönüb geri qayıtmağa gücüm olsa.. Bir də başdan demək üçün səbəb olsam.. Fikir olsam, Duyğu olsam.. hər nə olsam, hər kim olsam.. Mən MƏN olsam?!

Qayıdıb gəlmişəm yanına yenə Nə olar bu dəfə qəlbimə dəymə. Deyəsən gülürsən acizliyimə, Neyləyim küsülü qala bilmirəm. Sevənlər həmişə yesir düşübdür Axı aramızda nə sirr düşübdür İradəm sevgimə əsir düşübdür Neyləyim küsülü qala bilmirəm. Zaman gözləməyir ömür gün axır, Soyuqluğun məni yandırıb yaxır. Gözüm gözlərinə yalvarıb baxır, Neyləyim küsülü qaıa bilmirəm. Uçub buludlara qona bilərəm bu dərdin əlindən sola bilərəm Ömürlük ac susuz qala bilərəm Neyləyim küsülü qala bilmirəm. (N.KƏSƏMƏNLİ) Küsmək asan olsa da, "küsdüm" demək asan olsa da ondan sonra gələn yalnızlığa dözmək asan deyil məncə.. əgər anlaşma varsa küsmək nə üçün!? küsmək varsa barişmaq da var... mən barışığı seçdim :) foto: Ehtiram Jabi https://www.facebook.com/ehtiramjabis/timeline

Niyə sualı.. (?) Dəfələrlə çalışmışam bu sualdan qaçım ama mümkün olmadığını açıq aydın qavrayandan sonra bir ara bu işidən əl çəkdim.. əl çəksəm də daim fikrimin bir küncünü narahat edən bu suala dəfələrlə cavab tapdığımı düşündüm. Amma əslində yenidən başa qayıtdığıma əmin oldum.. çox zaman cavabsiz qalan sual.. əsas hədəf isə səbəbi tapmaqdır.. fikirləşirəm ki səbəb dediyimiz nədi ki!? bəlkə elə səbəb insanın özü, öz içindəkiləri və fikirləşdikləridir.. axı insanını fikiləridir onu olacaqlara vadar edən, ya da hər hansı bir hadisənin olamamağı üçün şərait yaradan... İnsanın özndən asılı olan və və asılı olmayan səbəbləri də nəzərdən qaçırtmaq olmaz həm də.. İxtiyarını başqasının əlinə vermisənsə bəlkə heç bir səbəb axtarmamaq olanlara.. Nələrisə kimlərə görəsə qurban vermək lazımdır!? Nəyə görə!? Kimə görə!? Əslində əsil səbəb axtarışı da məhz burdan başlayır .. insan yalnız sevdiklərindən asılı olur.. və Sevdiklərindən asılı olduğu müddətcə də Axı nə üçün!? Nə səbəbə!? sualina anca

..Səni yağışlarla istəmişdim. yağışlarla sevmişdim səni, sevgimi anladiğım gün də gözlərimin yağışı heç durmadı ayrılığın qorxusundan.. Vurulmuşdum sənə, yağış damlalarını nəzərlərinlə oxşayan mehriban, qəliz baxışlarına.. Səni yağışlarla bəzəmişdim xəyalımda.. Yağışlarda öpmüşdün məni, mən yağışı sənsə məni.. birləşmişdi duyğlar, ümidlər.. yumuşduq yağışlarla ayrılığın tozlarını. ..Səni yağışlarla istəmişdim.. Elə belə.. özüm üçün.. yağışdan islanan cismim kimi hisslərimdə islanmışdı bu sevgidən.. Gözləməkdən heç bezmədim.. yağışlarla istədim səni sadəcə.. ..Qizmar yay gecələrinin ən nəfəs kəsən istisində gözlədim hər ikinizi.. əslində bilirdim həmin anda nə sən, nə də yağışın gəlməyəcəyini.. mənimkisi nə idi!? yağışı istiyərkən Sənmisən , ya yağışmı oldu səni istəməyimə bəhanə!?.. bilmirəm.. amma hər ikiniz var idiniz sevgilərimdə... ..Gəlişinlə gətirdin yağışımı da. Səni yağışlarla qarşılamaq, həsrətinin qurutduğu duyğuları yağışların sularında islatmaq istəmişdim.. Bilmirəm təsadüf