from the corner of the world

Düşündükc ə özümü gizl ə dir ə m, özümü gizl ə tdikc ə s ə ni tapıram fikrin h ə r küncünd ə . Sabahı bu günüml ə , dün ə ni sabahımla qarışıq salmış ş ə kild ə aldadıram h ə m özümü, h ə m s ə ni, h ə m d ə onları. M ə kan, zaman, il anlayışını qavramaq ist ə mir ə m, düzü heç bacarmıram da.. özümü 20-40 ilin, b ə lk ə d ə daha önc ə l ə rin hadis ə l ə ri, kitabları içind ə itiriri ə m.. Bil ə -bil ə , q ə sd ə n.. Bel ə daha asan olacağını düşünür ə m.. Ə slind ə heç düşünmür ə m d ə . Özüm özümü aldatdığımı yaxşı bilir ə m. Lakin b ə z ə n el ə oradaca, itirdiyim yerd ə c ə tapıram. Bu d ə f ə is ə itdiyim yolla qayıtmaqçün istiqam ə t g ə zir ə m.. Ə b ə s.. M ə nim çaşqınlığıma inad f ə silin şıltaqlığı daha da artdı.. Payız kimi soyuq avqust gec ə sinin ruhumu donduran t ə hlük ə li oyunlarına hazır deyil ə m. Heç Bakı da hazır deyil axı bu q ə fil soyuğa dey ə s ə n.. Yazıq ş ə h ə r, yazıq ruhum.. Donaçağıq bu gedişl ə .. Donduracağıq hissl ə rimizi.. Yox, yox!! ...

Bu gün bir sənli xatirələri, bir də sənsizliyi mənə xatırladan kitablarımdan birini qoydum çantama.. Çıxdım yola. Hamı yağışdan islanarkən bu sabah, mən də sənsizlikdə islandım hamıdan xəbərsiz. Gizləndim təkliyin çətiri altında və dinləmədim yağışın nəğməsini. Sadəcə playlistdən seçdim ən romantik mahnını.. Bir də ətrafı seyr elədim bolluca.. Hamı qaçarkən yağışdan islanmanın qorxusu ilə, tələsmədim bircə an da.. Onsuz da üzərimə yağan yağış deyil, sənsizlik idi.. Mənsə çoxdan islanmışam sənsizliyin yağışında..

Çoxdandı ki bloguma heç nə yazmıram.. Açıram, baxıram, fikirləşirəm, bağlıyıram. Fikirlər məndən qaçır elə bil. Sadəcə hər şey qarışıq olduğu üçün fikirlərimi bir yerə yığa bilmirəm və qaçıb gedirlər, dağılışırlar.. Bəs qaçıb hara gedirlər? Axı özbaşına qala bilməz heç bir düşüncə... Onların ünvanı bəlli olmasa deməli "dəlixana"dadırlar. Amma axır ki, cilovlaya bilmişəm ipini fikirlərimin.. Bilirsiz hara qaçıblar? Kitabların yanına... Harda itirsəm fərqli bir kitabın içində tapıram.. Sanki keçmişə qayıtmaq üçün oxuduğum hər kitabda nə vaxtsa nə düşündüyümü, hər cümlənin fikirlərimin hansı döngəsində ilişib qaldığını araşdırır.. Təklik xəstəliyindən əziyyət çəkir. Axı bu müvəqqətidi.. Yenə kitab rəfimlə üzbəüz.. Fikirlərim oradakı kitabların səhifələri içində ruh kimi dolaşır... Nə deyim mən axı işğalçı fikirlərimə!?