İLK OLMAYAN İLKLƏR
Həyatda hər şey olur deyirlər... və həyatın deyilən bu "hər şeyini" hər kəs bir cür başa düşür... bəlkə də mənim bu dəqiqə fikirləşdiyim və hiss etdiklərim, yaşam şəraitim və adi həyat tərzimdə yaxınlarıma belə göstərə bilmədiklərimdi.. və o nələrinsə beynimdə səhər-axşam var-gəl etdiyi ezabverici fikirlərdən yaxa qurtarmaq yoludur... heyatda hami bir birini istismar edir.. HAMİ! yaxınlarım məni mən onları.. bir birimizin sevgisini, tükədə biləcək dərərədə həm də... axı nə üçün!? nəyə və kimə lazim bu cür sevgilər!? bəlkə də gülünc çıxır ya da çox adi ama axır zamanlar hamıya nifrət eləməyə bawlayıram.. bəlkə də bu da çox gülünc gələcək (çünki birinci dəfə özüm bu fikirə düwəndə dodağım qaçmıwdı :) ) avtobusda insanların boş yerde oturmağçun bir-birini itələdiklərini görəndə həqəiqi mənada nifret etməyə başladığımı hiss etdim - məndən soruşan tapılardı... "BU SƏNƏ LAZIMDI!?" doğurdan da lazım deyil.... ama insanlara qarşı aqressiv münasibər də məhz bu cür xırdalıqla